verið ógvuliga góð. Babba hevur verið og er ein góður maður, og tá tað líkaði honum at verða tað mesta á sjónum, meðan vit vóru í uppvøkstri, so kendi hann tó sína ábyrgd fyri okkum, tá hann var heima. Hann [...] teimum, og taka børnini telefonina, hava mamma og babba altíð okkurt gott orð til teirra. Tá Óli Karl er á útróðri, ringja tey, líka til hann er afturkomin, fyri at fregnast hvussu hevur gingist, jú, tey hava [...] eri sannførd um, at tit hava klára tykkum væl ígjøgnum lívið, sum ikki altíð hevur verið ein dansur á rósum. Babba eigur eitt stórt rós uppibori, sjálvt um vit vita, at mamma fegin vildi hildið áfram at

bylgdist allar vegir og steðir. Eitt symfoniskt, litfagurt rensl tók um tey - gav teimum lív á hvítum lørifti ella á onkrari ljóslivandi fløtu, har okkurgulur litur livdi við garðalið, og grønir teigar speglaðu

uppá áleið 1. mia. kr. Eldborg er longu farin í vinnu. Hon kom á sumri 2009. Tann 24 septembur 2011 kom Sæborg heim til Føroyar, og longu á vári 2012 kemur Sjóborg í flotan. Sjóborg var sjósett leygardagin [...] er ikki hvørjari kommunu beskorið, at taka ímóti trimum nýggjum skipum í so stutta tíð. Á summri 2009 kom Eldborg, á várið 2010 kom Tróndur í Gøtu, og tann 24 septembur 2011 høvdu vit tað æru, at kunna taka [...] Føroyar. Tað harmar meg at eg var burturstaddur, og tískil ikki hevði møguleikan at vera sama við tykkum á tí stóra degnum, tá Sæborg kom heim til Føroyar. Sæborg er eitt úrslit av einum áhaldandi og framhaldandi

sæla frið. Hann sigur við sín faðir: - Ei er her nógv at fá. - Nú haldi eg hjá mær er ein seiður komin á. So fegin drongur situr, tá upp hann hevur sift. Hann seiðin hevur fingið og nýggja beitu skift. Hann [...] vár faðir, for veiðu, tú oss gav. Vit kunnu vera glaðir, nú omma fær burturav. Og lítil piltur móður, á kodda leggur seg, við tøkk og bøn Gud signi tú hini øll og meg. Til Før-oya smádreingir, eitt orð er [...] tað best av øllum er, tí hann er tann, ið landi og fólki uppi ber. Poul Martin Anthoniussen 1958 Heilsan Sólgerð Andreassen

endalig avgerð skal takast um byggiloyvið til kirkjuna á fríøkinum. Í umleið 15 ár hevur verið kjak og nógv rumbul um ætlanirnar at staðseta nýggju kirkjuni á yndisblettinum ímillum Sandá og Støðlagøtu. Tað hevur

verið til bága fyri fisk­i­mannin á mongum økj­um, í lógarsmíði, á skatta-, studn­ing- og trygging­ar­øki­num o. ø. Eg havi hoyrt fortalt um eina talu, sum gamli Julius á Við­areiði sáli helt einaferð í [...] áhoyrararnir leingi. Eg havi kent Óla sum fisk­i­maður og sum reiðari, og siga má eg sum Július á Við­ar­eiði á sinni, at Óli hev­ur ikki veirð bardagamaður, tó at hann hevur ikki ivast í at sagt sínar meiningar [...] í 1950'unum í Klaksvík, tá ið tíð­irnar vóru truplar. Hann fór upp á talarastólin í Be­thesta eftir eina lagna tøgn, og teksturin til taluna var »Abraham var ikki bar­dag­a­maður«. Hesa taluna mint­ust

Vit eiga døtur sum mergur er í, á ólavsøku vunnu tær tí, á ósløttum bylgjum í vindi og regni, tær kempa seg fram og vísa sítt hegni, eftir fjørðinum grøva seg stavn fyri stavn, til endans at koma fyrstar

í Vestmanna manglaði einki. Har var rúmligt, og gesta­blídni var sera stórt. Babba vaks upp á Nið­ar­a­vegi “á Mørk­ini”, og har var alt sum ein unglingi kundi hugsa sær – stutt til alt: m. a. sjógv og [...] í Før­oy­um og uttanlands við. Sámal hevði nógv jørn í eldi­num. Tey høvdu pylsuvogn á kai­ini, automat í endanum á hús­u­num, og so arbeiddi hann sum bil­mek­an­ik­ari eisini. Tað bar bara til, tí Tórharda [...] finn­ast, og hetta bleiv so til, at virk­semið flutti til Havnar – fyrst út á Velbastaðvegin, síð­an í Jek­ar­a­gøtu og til síðst niðan á Hoy­­víks­veg­in, har fyritøkan er enn í dag. Fyrstu árini koyrdi Sámal

vóru 2 og 3 ára gamlar, føddar, síðani komu Dánial og Hallgerð, sum blivu fødd meðan tey búðu á Viðareiðið. Á Viðareiði var gott at vera, og nóg mikið var at taka hond í, bæði hjá foreldrum og hjá børnunum [...] har var altíð heitt reint og nossligt, so har kundi ongin seta nakran fingur á. Og blíðskapurin var so ovurhonds, tá man kom á vitjan, tað er so heilt vist - plagdi onkuntíð at siga við konuna, tá vit høvdu [...] sum passaði síni børn við kærleika og umsorgan, ímeðan Hans var burtur við skipi, sigldi nógv upp á Bretland, so tað var forkunnugt hjá børnunum og systkinabørnunum, tá hann kom aftur við hópin av góðgæti

at bæði Jørgen Niclasen og Jan Mortensen fara at verða hampuliga væl viðfarnir, um teir enda uppi á B8. Sjúkrarøktarfrøðingarnir, eins og Florence Nightingale, gloyma ikki sítt lyfti um at tæna øllum