hvítusunnu, at Heilagi Andin er virksamur. Eisini í dag síggja vit virkmingin av Heilaga Andanum ímillum okkara, soleiðis at menniskju broytast fullkomuliga, tildømis síggja vit menniskju hoyra Guds kall, venda

tingborði. Arbeiðsgevararnir vilja hava málið loyst, tí teimum trýtur arbeiðsmegi í ólukkumát. Trý av okkara stóru fakfeløgum mæla hinvegin Løgtinginum frá at samtykkja uppskotið um at gera tað lættari at fáa

atfinningum frá Landsfelagnum og frá eitt nú Samtaki, ið tykist vera einasti stovnur, sum hugsar um okkara pensionistar, men tey tykjast tala fyri deyvum oyrum. Andstøðan og serstakliga formaðurin í størsta

skeiva politikkin og bygnaðarligu trupulleikarnar í Føroyum alt meira áleikandi í komandi tíðum. Okkara tilfeingisumsiting – bæði av náttúrutilfeingi og mannatilfeingi – fer at gerast avgerandi fyri, um

ríkið og at vit skulu samstarva við øll heimsins lond. Hervið taki eg frástøðu frá hesi útspilling av okkara uttanríkisráðharra og av íslendsku tjóðini. Og undrist enn sum áður á, at blaðstjórar glaðbeintir

ini – og harvið atkomiligheitina til handlar og virki í miðbýnum, men tað eru nógvir møguleikar. Okkara tilmæli til Tórshavnar kommu skal vera: Setið pengar av til eina hugskots- ella arkitektakapping

tveir av teimum, Jens og Hans, ”verið til skips.” Tað má haldast at vera í so nógv tikið til, at okkara víðagitni vísindamaður Nicolai Mohr – abbi Mouritz Mohr jbr. ”Kongsbøndur í Hoyvík” eftir Per Mohr

Trý av okkara stóru fakfeløgum mæla Løgtinginum frá at samtykkja uppskotið frá landsstýrinum um at gera tað lættari at fáa útlendingar til Føroyar Tey trý fakfeløgini í Samtaki, sum eru Føroya Arbeiðarafelag

Tað eru daprar útmeldingar, sum koma í hesum døgum. Vit eru við at fiska niður fleiri av okkara fiskastovnum, oljan er vorðin so dýr, at tað kann ikki løna seg at veiða, skip verða løgd, virki lata aftur

tøkniliga dugnalig dansarinna, sum dugur at brúka kropp sín á háttir, sum eru óhugsandi fyri flestu okkara, tað er eingin ivi um. Kroppurin er eitt væltrenað amboð, og tað sigur ikki so lítið, at eg tað fyrsta