i, og fiskimálaráðharrin sjálvur hevur eisini givið okkum lyfti um, at hann er garantur fyri, at okkara áhugamál verða tikin við í arbeiðið. Eg og nevndin í Fiskimannafelagnum fara sjálvandi at fylgja

Olsen segði eisini, at við tí søguliga í huga, og við teimum menniskjavirðum, vit eiga at hava í okkara samfelag, kann hon ikki vera ímóti, at samkynd sleppa at ganga saman í borgarligt hjúnalag.

enn gerast fólk sera bilsin og nærum málleys, tá ið tey fáa at vita, at vit 49.000 íbúgvarnir hava okkara egna mál og geva út um 200 bøkur á føroyskum máli hvørt ár, harav helmingurin er týddur úr øðrum

stórur útlendskur ognarskapur skal vera í fiskivinnuni og hvussu nógv skal um føroyskan keikant. Okkara uppgáva er bara at finna útav, hvussu hetta skal skipast, sigur nevndarformaðurin at enda.

líknandi skipan, í vanda fyri at missa pening. - Um teir koma frá landi, sum hava líknandi skipan sum okkara, skuldi ongin trupulleiki verið, tí tá fáa tey tað, sum tey missa her, endurgoldið frá landinum,

fara uttanlands, siga teir fimm næmingarnir. Sostatt kann sigast, at Føroyar lata onnur taka sær av okkara trupulleikum, leggja tey afturat. - Tíðin er komin til at endurnýggja hesa lóg og gera hana eitt

m alment hann mælti fólki frá at eta grind, tí hon er ikki mannaføði eftir vanligum mátistokki í okkara parti av heiminum. Og á pallborðsfundinum í Norðurlandahúsinum, vísti hann á, at kanningarnar halda

ði, góðum heimildum og livandi frásøgukynstri er ein umráðandi og virðilsmikil partur av siðsøgu okkara varðveittur, og hevur nú fingið nýggjan búnað við nýggjum myndum og tekningum – ein stór og snotilig

uppliving og ríkaði við eini frásøgn. Hetta er ikki bara ein søgn, men er sanniliga eisini viðkomandi í okkara dagliga samfelag, so hevur má eg bara aftur strika undir, at tað saktans ber til at fáa hesa sam

kundu Føroyar skjótt havt fingið okkurt stig frá dystunum og kanska onkran sigur eisini. Tey flestu okkara minnast enn væl, tá Kaj Leo í Bartalsstovu varð feldur inni í brotsteiginum hjá Ungarn í seinna hálvleiki