bert tosa um oveting, tá til dømis royking er ein minst líka stórur trupulleiki millum ung í dag, spyr Christian, sum øtast, at tað eru so mong ung, sum roykja í Føroyum. Hann nevnir til dømis níggjunda
hevur ment seg síðan eins og áður. Fyri eini tíð síðan fái eg eitt bræv sendandi frá Føroya Banka, sum spyr um eg vil hava mínar flytingar gjørdar gjøgnum eitt ið kallast PBS í Danmark. Eg helt tá, at hetta
toskaárunum, tá ið saman um kom. Og síðan tá, hevur toskafiskiskapurin verið góður. Veður og vindur Páll spyr, hvat hevði hent, um ein stovnsleiðari, t.d. landsverkfrøðingurin, hevði mett so skeivt um okkurt
samgonguni oø. -Løgmaður sigur, at landsstýrið framdi justitsmorð móti Signar á Brúnni, og Signar spyr í blaðnum í gjár, um tað ikki eigur at fáa fylgjur fyri tað landsstýrið? -Hatta má vera eitt mál millum
verð, skal ein hollendingur ella onkur annar útlendingur vita tað, tá tað bara stendur á føroyskum?? spyr Christian, og leggur aftur at, hvat ger ein útlendingur, sum kemur til eitt skelti, sum sigur, at
og vit vilja sleppa umborð. Steðgað verður við landgongdina, og tann, ið har stendur fer umborð og spyr, um hetta kann lata seg gera. Ein av loytnantunum kemur í land. ? Tosa tit danskt? Fínt. Men tíverri
Elinborg tann eina dagin (ein av teimum allar seinastu) hon for norður á Tvøroyri at heilsa uppá, spyr hann um altanina, nú vit endurnýggjaðu hana. ? Jú, segði Jóhannis við veikari rødd, noy, tað bleiv
ikki, hví tað skal gerast uppá tann mest tvørliga máta hvørja einastu ferð. Og tú hugsar kanska og spyr: Hví fara tit ikki í tok í staðin. Gloym tað. Í Norra steðga tokini ikki longur uttan í størri býunum
at seta krøv Geir Nordahl-Pedersen ásannar, at hendan skipanin fer at dýrka útvinningina nakað. Men spyr samstundis hvønn prís vit tosa um. Er tað í krónum fyri at sleppa at bora, ella er tað í umhvørvi
nú kundi samanberast við mátan, sum stór djór vórðu dripin uppá á donskum sláturvirkjum. Og at enda spyr hon um eisini djóralæknar, granskarar og djórasiðseminevndin góðtaka grindadráp, soleiðis sum tað