annað meiggj upp í leikin. Skelkurin var tó ikki so stórur hesa ferð av tí, at eg hevði sæð eitt prent, sum Anker nýliga hevur gjørt og sum bendi á, at listamaðurin ætlaði sær nýggjar leiðir; frá eksplosión

ð fýra serprent eftir William Heinesen og Zacharias Heinesen. Serprentini eru prentað sum giclée-prent. Henda tøkni brúkar pigmentblekk, ið veitir serliga ríka litgóðsku og upploysn. Pigmentini kunnu halda

øll mørk, aldur, starv, búðstað... Tær høvdu allar brennandi áhuga at granska alt innan grafiskt prent og høvdu møguleika at læra av hvørjari aðrari. Tær 5 í HáTrýstT eru: Ásla Rannvá Svensson, Edith Mørkøre

í Føroyum. Kathrine Ærtebjerg hev­ur nýliga vitjað aftur og hev­ur eisini hesa ferð gjørt 4 stein­prent, sum eru grafiskt greidl­ig­ari og heldur daprari í mun til tær eldru myndirnar. Í løtuni arbeiðir

Petersen. Útgevari er Sosialurin. Bókin, sum er sett og umbrotin á Sosialinum og prentað hjá Føroya Prent, kostar 150 kr. Hon fæst í bókabúðunum kring landið.

Eidesgaard, sum var tíðindaleiðari og til mín sum blaðstjóra og bað og bøn­aði um, at greinin ikki kom á prent. Hesum kundu vit sjálvandi ikki eftirlíka, tí blaðið var far­ið til prentingar, og at fara at steðga [...] kundi gera hetta, tí hetta fór at hava so stóran týdning fyri samgonguna. Men blaðið var farið til prent­ing­ar, og harvið var tað. Síðani kom Tórbjørn Jac­ob­sen sjálvur út á redaktiónina á Argjum. Henn

ein betri máltíð rættuliga nógv til so framstandandi fólk, men eiga vit alment at seta roknskapin á prent. Vit kenna til í privata gerandisdegnum, at viðhvørt vilja vit gera nógv burturúr og bjóða ávísum

her er greitt frá. Nógv av tí, sum er hent í hesum máli er so háttað, at tað ber ikki til at seta á prent, í hvussu er í hesum umfari. Tað atlit skal kortini takast til tey seku í hesum máli! Men hetta er

bæði skemtiliga, fløkt og eisini álvarsamt. Nógv at flenna at og ikki alt, sum kann setast upp á prent. Tær spældu væl og sannførandi, hóast »fløkjan« til tíðir var stór og so mikið skemtiligari. Eitt

tí nógvar og góðar eru søgurnar um havnamenn og klaksvíkingar í gomlum døgum, sum tó ikki skulu á prent. Teir báðir eru á einum máli um, at tað er gott og sunt fyri likam og sál at spæla horn. Báðir hava