ikki bara ein spurningur um borðvín, sum hetta uppskotið einans fevnir um Hon vísir á, at eisini í okkara grannalondum er tað eisini vanligt at hava einkarsølur av rúsdrekka. Men í Føroyum hava vit tað serstøku

bera hesa verkætlan á mál. - Vit hava eitt uppskot um, hvussu Suðuroyartunnilin kann byggjast, og í okkara uppskoti kemur tunnilin upp og fer niður aftur í Skúvoy og síðan víðari til Suðuroyar. Tað er eisini

eina álvarsama støðu fyri partar av føroyskum vinnulívi, og harvið fyri føroyska samfelagið, eru okkara kundar sum heild væl fyri fíggjarliga og tola eina búskaparliga niðurgongd í eitt tíðarskeið

vit staðfesta, at føroysk børn eru ikki líka væl vard á hesum økinum, sum børnini í grannalondum okkara, vísir Djóni Nolsøe Joensen á. Tá ið málið varð viðgjørt á tingi seinast, vóru fleiri partar bidnir

Fólkaflokkin og Sjálvstýri hevði havt sjey býráðslimir og tað hóvaði okkum val, tí tá høvdu vit fingu okkara fingramerki á førda politikkin. Men brádliga loypur Fólkaflokkurin frá hesum báðum skrivligu avtalunum

myndugleikarnir eru komnir við. Hann sipar til, at støðan í Føroyum er rættiliga góð, og nógv betri enn í okkara grannalondum, har koronapolitikkurin er merktur av forboðum. – Eg eri øgiliga glaður fyri at vit

a og Havnina undir ymsum treytum – og verri enn so altíð, soleiðis sum vit eiga at tryggja øllum okkara borgarum í 2020. Sama skil í Hesti Sama kann sigast um tey í Hesti, sum hevur eina niðurlaðaða leið

grundstykkini eru seld, men higartil er bara ein grund - ella eitt fundament - komið upp, og her byggir okkara háttvirdi bispur, Jógvan Fríðrikson, sær eini sethús. Bispur býr í bispagarðinum í Jóannesar Pat

takið er at leggja øll føroysk húsarhald og vinnu um til varandi orkukeldur, samstundis sum vit verja okkara náttúru. Tað er eitt tak, sum vil nakað, og sum politiska skipanin má raðfesta. Í løtuni verður øll

verða koppsett. Men koppingarevnið kemur til Føroya í smáum, og tað ikki greitt, akkurát nær vit fáa okkara part. Men koppingarevni verður gjørt við fullari megi, so tað gongur skjótt, og tí væntar landss