blomst men jeg lever.... ", og tað haldi eg eisini, at vit hava gjørt ígjøgnum lívið – Vilborg og eg. Okkara vinarlag hevur verið av tí góða gamla slagnum, og tí vóru boðini 1. páskadag sera tung, at tú ikki

men hann heldur, at peningurin er givin væl út, tí fyri búskapin hevur tað alstóran týdning, at alt okkara menniskjansliga tilfeingið verður brúkt til fulnar.

sum vaksin vísir børnum virðing og gevur teimum ordiligt input ígjøgnum upalingina. Tí tað er har okkara skynsemi byrjar at útviklast – í barnaárnunum – og skulu vit gerast skynsom vaksin, mugu vit sum

og hin órættvísi hugsanum sínum, og vendi við til HARRAN, so skal Hann miskunna honum - til Gud okkara, tí Hann skal ríkliga fyrigeva! Es. 55,6-7. Jesus sigur einastaðni, at orðini hann talar eru andi

leskiligt at drekka. Við myndum og teksti fer Kvinnufelagasamskipan Føroya at seta fokus á nakrar av okkara undangongukvinnum. Frá 15.30 til uml. 17.30 verður orðaskifti um fosturtøku, har evnið verður lýst

árini. Føroyar eru vorðnar eftirbátur í norðurlenskum høpi, tá um pensiónir ræður. Í grannalondum okkara hava løntakarar tríggjar stabbar at standa á, tá ellisárini koma. Hesir eru ein fólkatrygging, ein

hesum festivalinum, svarar hann soleiðs. - Vit vænta at tað verður sera stuttligt. Vit hoyrdu frá okkara góða vini, Rebecca St James, at áhoyrarafjøldirnar eru framúrskarandi. Tað er eitt stað, har vit

til at betra um umstøðurnar hjá heimleysum. - Henda upphædd er oyramerkt til hetta endamál. Ætlan okkara var at gera umstøðurnar í verandi herbergi betur, men hetta vildi kommunan ikki loyva okkum. Sámal

við til at spæla heim til Føroya. Er tað ein lætti at fáa staðfest, at dystirnir eisini kunnu koppa okkara veg av og á? - Sjálvandi. Tað er altíð ein góð kensla at skapa nakað óvæntað, og tað er fantastiskt

sær, men so høg mugu tey vera, skulu Føroyar fylgja við í heimsmeldrinum, tí kappingarneytarnir hjá okkara høvuðsstaði eru ikki bygdirnar, men londini kring okkum við dragandi vinnumøguleikum og tølandi