íslendska Grand Prixið, men hesaferð tykist kappingin at verða meira jøvn og opin. - Áhugin fyri okkara sangi hevur verið stórur, og vit hava fingið sera nógv rós. Sjálvandi ber ikki til at gera øllum
spennandi hátt lýsir, greinar og kveikir og setir tíni áhugamál fremst. Lesarin er kjarnin í okkara journalistikki.« Soleiðis stendur á forsíðuni á Dimmu. Soleiðis síggja tey á Dimmu seg sjálvi
døgurðapottin. Eina ferð varð okkurt teskað um, at størri ábyrgd er tað sama sum meira í løn til okkara á teimum óbonaðu gólvunum. Men tað varð teskað so lágt, at eingin hoyrdi tað. At biðja nyttar einki
“vilja siga”, at Kjølbrofyritøkan hevði ov stóra ávirkan á lívið í Klaksvík...”. Tað, sum kjakið okkara millum og frá mínari síðu frá byrjanini til nú hevur snúð seg um, er bert – fyribils – eitt brot
bert verða okkurt einfalt hugskot, sum lá beint fyri. Vit skuldu kanna og av álvara gjøgnumarbeiða okkara verk, greiðir Jórun frá. Hugtikin av binding Jórun Høgnesen hevur verið hugtikin av teimum gomlu
lasanju ella pitsa. Eg reið mær av stað at keypa inn... Bara tað ikki er rossamakrelur, vit eta í okkara makrelguffi, so no bad feelings hiðani. Ókey, onkur hevur fingið rottukjøt í hamborgara. Har er markið
rennur alla tíðina og bjóðar seg til og spælir hinar. Vit hava eitt gott lið, og vit skulu spæla upp á okkara máta, siigur HB venjarin. Undir liðini á honum stóð ÍF venjarin Albert Ellefsen. Eftir tvey umfør
var einføld samansett við 4 “bókstavum”. Við hesum einfaldum tólum bar til at greina allar ílegur okkara í tí stóra lívfrøðiliga margfeldi av livandi verum á hesari klótu. Arvaeginleikar sum avgera um vit
teimum og verða revsaðir harðast gjørligt uppa? hinar 15! Seinni ha?lvleikur var lovað gott fra? okkara si?ðu. Koyr a? I?F! Steingri?m Jacobsen: Ska?la fjeppari Stuttligt at si?ggja so no?gvar a?skoðarar
Ruðuleikin er við at gerast fullkomin. Men, vikan, vit tosa um her, er stilla vikan, dymbildagavikan, men okkara millum stilla vikan. Eggini verða rullað annan páskadag, tí einki buldrar so øgiliga sum eitt harðbalið
