løgreglan sigur, at tríggjar gentur vóru farnar oman í fjøruna at spæla, og at allar tríggjar duttu á sjógvin. Fólk hoyrdu genturnar rópa neyðarróp og fóru til hjálpar. Ein av gentunum bleiv funnin beinanvegin

sama reiðarí við Langanes. Christian vaks upp sum keypmans- og reiðarasonur og hevur fingið hug til sjógvin. Tað kann hugsast, at hann hevur fingið stýrimansprógv í Danmark. Tað fekst so ikki í Føroyum tá [...] sonur Jens Mohr, fór sum ungur til Hull at læra handilsskap hjá Christian. Men hugurin var meira til sjógvin, og skjótt fór hann út at sigla. Christian Evensen gjørdist ikki gamal maður, 48 ára gamal. Tað verður

oman gjøgnum Skálágjógv oman í Antarvað, haðani áin rann breið oman í Móstøðuósan og varð eitt við sjógvin. Stórá var týðandi partur av okkara skiftandi náttúru, har hon í táveðri kundi vísa seg mikla, tá

Hirtshals. Glerfoss segði soleiðis í samrøðuni við Sosialin: - Í Hirtshals er skjótt at ganga oman til sjógvin, oman á bakkan. Føroyar eru í sjónum, og fjøllini búgva her. Fyri mær er Hirtshals mest at líkna

soleiðis í eini samrøðu við Sosialin fyri nøkrum árum síðani: - Í Hirtshals er skjótt at ganga oman til sjógvin, oman á bakkan. Føroyar eru í sjónum, og fjøllini búgva her. Fyri mær er Hirtshals mest at líkna

verður tikið til, at royndirnar vita eins væl at siga sum frøðin. Í øllum førum kennir Christian sjógvin sum fáur. Hann er fróðarmaður og dugir væl at siga frá. Tá ið hann legðist uppi fyri nøkrum árum

góðu gomlu døgunum, tá rættir fólkafloksmenn áttu alt, ið vert var at eiga: Jørðina, atgongdina til sjógvin, arbeiðsmegina og háls- og hondsrætt yvir øllum livandi. Fuglin kundi fólkið ikki taka, tí bjørgini

øll. Tú var vælvitandi og vísur, skemtingarsamur og tolin. Forvitin, fittur og fegin, Hevur pløgt sjógvin meira enn føroyingar flest. Har endaði eisini lívsleið tín. Røddin er tagnað, nú er kvirt á 3560

merking? Rolf Guttesen brúkar krútið við at siga, at tey flestu sporini og støðini hava okkurt við sjógvin og sigling at gera. Tinganes er ikki bara tingstaður. Besta dømi hjá Rolf Guttesen er kenda sólurið [...] hálva sólurið, ið sæst koma hálvt undan við Bakkapakkhúsið. Sjálvsagt mugu sporini hava okkurt við sjógvin og við navigatión at gera. Tað er sum Maurentius Viðstein hevur sagt, at ‘Tórshavn er havnin við

hetta hendi tað eisini fleiri ferðir, at hon kundi sita í tímavís úti á Argjum og hyggja niður í sjógvin, og ímynda sær at hon lá druknað á havsins botni. - Fyri meg var hetta sum at vera bæði í himli og