var svangur og tit góvu mær at eta, eg var nakin og tit klæddu meg..." Eitthvørt menniskja er næsti okkara, lærdi Jesus okkum. Umsorgan fyri øllum menniskjanum, samansett av anda, sál og likami, er eitt av

er so onki het! Almenn umsiting má vera dýr Gunhild Gaard sigur, at er hetta eitt typiskt dømi um okkara almennu umsiting, er onki at siga til, at hon er dýr, tí hetta málið átti at verið so einfalt, sum

við sínum ósamanhangandi práti og primitiva humori og málburði rópar til himmals av ?undirklassa? í okkara eygum ? ikki júst tað, Jana ella vit onnur vónaðu, at Elling og Kjell Bjarni fóru at finna. Vanvart

vit fara bara heim í køkin hjá honum at práta eina løtu. Dóttirin hevur verið og gjørt kaffi til okkara, sigur hann. Og tað gera vit so. Fáa eitt prát um leyst og fast. Men mest um tað, hann í sínum langa

tiknar best. Tað hevur verið ført fram, at Føroyar ikki er størri enn ein miðal kommuna í grannalondum okkara, og tí eiga kommunurnar ikki at hava so nógv øki at umsita, sum kommunurnar í hesum londunum. Men

eitt ár eftir at hon var liðug at lesa til gudfrøðing. Hon var undir útbúgving saman við fleiri av okkara prestum í dag. Til dømis Jógvan Fríðriksson, Uni Næss, Ólavur Rasmussen, Inga Poulsen Dam og Heri

hendan ella handan bólkin í samfelagnum. Vit skulu skapa hetta nýskapanarumhvørvi í øllum lutum í okkara samfelag, frá ansingarstovnum, skúlum, útbúgvingarverkinum, til almennu og privatu arbeiðsplássini

um. ?Krabbamein er ikki meira nakar deyðadómur. Viðgerðarhættirnir eru nógv mentir bara ta tíðina okkara felag hevur verið til, sigur Jákup N. Olsen. Og við teirri gransking, sum alla tíðina er, verður

nøvnini Ein týðandi partur av dagliga arbeiðnum hjá Bárði er at gera gravsteinar. Deyðin vekir kenslur okkara á ein heilt serliga hátt, og ungi grótsmiðurin dylir ikki fyri, at tað mangan er torført at renna

fryntligi maðurin og flennur. Maðurin er Birgir Enni. Hetta er maðurin sum síðani 1993 hevur siglt okkara oyggjar aftur og fram við vøkru sluppini Norðlýsinum. Spurdur um hví tað nú var, at hann fór í holtur