Fyri seinastu ferð á hesum sinni fer Eyðun Nolsøe Band á pallin her í landinum. Bólkurin hevur um jólini og nýggjárið havt fleiri konsertir her, og áðrenn limirnir í bólkinum, sum flest allir búgva í Danmark
sum er millum Fiskimannafelagið og Reiarafelagi. Inntøkutrygdin hjá fiskimonnum er eisini nevnd, og her leggur formaðurin ikki fingrarnar ímillum. Hann hevur hvassliga at Ráðgevandi nevndini hjá donsku stjórnini
Aðalumsitingarnar, tað vil siga landsfyrisitingin og landsstovnar, hava hövuðssæti síni í Tórshavn, og her eiga tær at vera, annað vildi verið órationelt. Onkur vil kanska siga, at tað nýtist ikki at vera í
Aðalumsitingarnar, tað vil siga landsfyrisitingin og landsstovnar, hava hövuðssæti síni í Tórshavn, og her eiga tær at vera, annað vildi verið órationelt. Onkur vil kanska siga, at tað nýtist ikki at vera í
vi husker, at trolden ofte måtte sige: »Her lugter af kristent blod«. Jesus er ikke kommen for at gøre os til engle på jord, og at gøre jorden til et paradis. Her er både ondt og godt ? i os og omkring
míni barna- og ungdómsár, og er tað ongin býarmynd ? hvørki her á landi ella aðrastaðni ? sum kann metast við tann uppvøkstur og lærdóm, eg her fekk frá mammu og ter, og tað eri eg ómetaliga takksamur fyri [...] rík ár, at vaksa upp ímillum sjómenn og bøndur. Neyvan mundi tú nakrantíð droyma um, at títt yrki her í lívinum skuldi verða skúlalærari. Mær kemur til hugs ein morgun í mai ?94, okur báðir stóðu úti við [...] ónøgdan við nakað, tú hevur fingið, men altíð takksamur. At kunna siga takk er ein góð gáva at eiga her í lívinum, og er hetta nakað, sum tú enn minnir okkum á, tá ið høvi býðst, hóast vit øll eru vaksin
leggja fyri tingið uppskot um skattalætta til sjómenn. Eg havi sagt tað áður og skal endurtaka tað her, at eg unni væl sjómonnunum og kanska einamest fiskimonnunum skattalætta, men samstundis vil eg berjast
i hann gekk til stýrimann í 1944 og til skipsførara í 1961 og onkrum millumbili, tá iðhann sigldi her heima. Umborð arbeiddi pápi seg upp frá tí lægsta til tann hægsta; hann hevði royndir sum kamardrongur [...] málbar seg soleiðis: »Ja, Johannes, hvis du vil leve op til din far, så har du meget at leve op til;« her var sipað til sámiliga atburð faðirs míns. Tó at hetta eru umleið 15 ár síðan, standa hesi orð sum
frásøgn« verður síðan greitt frá ? við dømum ? hvussu vitan um fortíðina kann fáast burtur úr keldunum. Her eru ongar mystiskar loysnir, tí, sum skrivað verður: »frásøgnin má vera mannaverk«. Hon kann ikki vera [...] upphavsstøðan hjá teimum innsavnaðu keldunum var (hvør ið hevði gjørt tær, og hvar og nær og hví). Her kemur frásøgumaðurin inn, tí er talan um »beinleiðiskeldu« ella »óbeinleiðiskeldu«? Tá ið teir spu [...] Tordur Niclasen) ikki bara á tí »demoleraða« Skansanum, men eisini í glæmuni frá tí stóra vitanum. Jú, her skuldu stórar vónir verið. Og føðilandið skuldi verið burtur úr øllum vanda. Men hvussu skulu føroyskir
nevndar uttanfyri hesar viðgerðirnar eisini, tilgongdin er tá sum heild ævisøgulig, og skaldskapurin er her meira ein partur av ævisøguni, enn hann er skaldskapur, sum fyri sína egnu skyld verður settur í miðjuna [...] endavenda í góðari samrøðu. Í føroyskari traditión hugsi eg, at hesin mátin er væl royndur, og hann er her ein gáva til øll, sum kanska aftra seg við at fara undir verk, sum hevur ein turrisligari stíl. Javnvigast [...] ligt. Hanus Andreassen sleppur undan hesum við at hava humoristiska frástøðu, sum skínir ígjøgnum her og har. Summastaðni er lýsingin kortini ikki dæmd av humori, heldur er hon poetisk og sár. Soleiðis