sum skulu verða í venjingarmiðstøðini. Í Sunda kommunu arbeiða tey soleiðis við tilboðum til bæði ung og eldri, og endamálið er, at her skulu vera alment gagnlig tilboð, eins og ítrótturin helst eisini

Eisini verður arbeitt við at keypa útgerð til felagið og skjúttarnar, m.a. serligar bogar og ørvar til ung og børn. Í løtuni verður útgerðin lánt frá bogaskjótifelagnum Tambar í Tórshavn. Um felagið verður

norðurlendskum og altjóða høpi“, leggur Heini aftrat. Olympisk vektlyfting er sum skipað ítróttargrein ung her á landi. Fyrsta FM-kappingin varð hildin í fjørvár við góðum úrslitum, og í ár vunnu fleiri føroyingar

Søguliga hevur sálarheilsuliga økið verið knýtt at stigmatisering, skomm og tøgn. Tá eg var barn og ung, endaðu fólk ’úti hjá til Árna’, og á ’Statshospitalinum’, tá ið teimum tørvaði viðgerð og hjálp fyri

000 krónur. Tað er fyri ein stóran part ungfólk í kommununi, sum hava gjørt arbeiðið í skipanini »ung í arbeiði«. Og tey siga í kommununi, at tey hava fingið nógv fyri pengarnar – og tey ungu hava fingið

Altso ein øking á 1535 útlendingar tey seinastu 20 árini. Í nógvum førum er talan um lutfalsliga ung fólk, sum arbeiða á fiskavirkjum, í tænastuvinnuni, á Skipasmiðjum, og aðrastaðni. Ein stórur partur

1958 og studentsprógv í Havn í 1960. Foreldrini fluttu til Havnar, so Árni búði barnaárini í Vági og ung­ dómsárini í Havn. Hann man longu tíðliga hava havt hug at leita út um eing jargarðarnar, tí hann fór

sum kundu verið við til at gjørt garðin enn meira forvitnisligan, heldur Katrin Næs. Í nøkur ár hava ung í arbeiði saman við umsjónarfólki arbeitt við gongugøtum, eitt nú fram við sjóvarmálanum suður eftir

eftirspurninginum, fer at tað krevja, at tiltøk verða sett í verk á nógvum økjum. Tað krevst, at børn og ung fáa góða kunning í skúlunum og tað krevst eisini, at vit stuðla ítróttinum og øðrum frítíðarlívi so

enntá miðallønt ikki hava ráð til at keypa ella leiga har. – Tað er neyðugt, at hálønt og láglønt - ung og gomul - búgva lið um lið fyri at tryggja samanhangsmegina í samfelagnum, sigur Aksel V. Johannesen