tíðína. Tá politikarar arbeiða á hendan hátt, so er tað tí, at »målet helliger midlet«. Úrslitið er ásett frammanundan, tí politikarar hava start seg blindan upp á eina ávísa verkætlan
so nógv er sagt og skrivað um hví, tað endaði sum tað gjørdi tá. Vit og skil hevur ongan politiskan lit. Sama við idioti. Og eg ætli mær ikki at greina, júst hví andstøðan hevur rættari enn samgongan ella
fólki, sum hegnast má fyri. Høvdu vit góðtikið hetta, um tosað var soleiðis um jødar, gøtufólk ella litt fólk? Og hvat við teimum næmingum og borgarum, sum eru í Fuglafjarðar skúla, sum formaðurin tosar
uppliva aftur.” Fólkaflokkurin í býráðnum legði upp til at fáa eitt samt býráð, óansæð politiskan lit, at senda skriv út, har vit stuðlaðu verkafeløgunum. Semja spurdist tíverri ikki burturúr hesum, hóast
frá umsitingini at broyta lógina soleðis, at tað ikki verður møguligt hjá fjølmiðlum at fáa innlit í setanarviðurskifti hjá einstaklingum, sum starvast hjá tí almenna. Bara tað, at tað er
av, at játtanin er fýra ára gomul, at byggitíðin er longd við tveimum árum, og at serlig atlit eru tikin – hetta fyri at føroyskar byggifyritøkur og veitarar ikki skuldu verða verri stillað
flokkinum, fyrst og fremst Annika Olsen og Jacob Vestergaard fingið heiðurin fyri góða valúrslitið hjá Fólkaflokkinum. Í so máta skulu vit einki taka frá teimum, tí tølini tala fyri seg. Tey
, men samstundis er tað náttúrligt at hava undirskot, tá ið tíðirnar gerast verri, ella útlit eru fyri verri tíðum. Tað er heilt burturvið at siga, at tað almenna ongantíð aftur skal hava un
og lívsstøðu yvurhøvur. Menøniskju við menningartarni hava sjálvsagdan rætt til ein seksualitet og til at fáa vegleiðing og hjálp til at útinna hann. Men vegleiðingaruppgávan tykist tó lættari
eg mangan hoyrdi frá um hesar samfelagsins skamleysu ”kombandittarnar,” sigi ikki hvønn politiskan lit viðkomandi hevði, hesum manni bjóðaði eg part mín heilt gratis, parturin hevði fullt virði, tí eg hevði
