Bankarnir eru við til til at avmarka møguleikarnar hjá fólki at gjalda pengar kontant. Tað hildu fleiri løgtingslimir, nú Løgtingið viðgjørdi eitt uppskot frá Tjóðveldi um at gera tað lættari hjá fólk
frá sær. Og tey bjargaðu okkum. Annars høvdu vit, sum í dag liva og okkara eftirkomarar, ikki havt rættin til at skipa okkum sum sjálvstøðuga tjóð og at gjørt øll tey framstig fyri Føroyar, ið vit síðani [...] vit ikki atkvøddu okkum undir eina aðra tjóð. Av tí, at vit hildu fast um sjálvsavgerðarættin og rættin at taka avgerðirnar sjálv. So endaðu vit ikki sum Hetland, ið bert bíðar eftir avgerðum hjá øðrum
. Um tað eydnast steypaliðnum yvir øllum hinum at vinna ímóti B71, so fara HB og NSÍ at spæla um rættin at vinna seg í steypafinaluna. Hetta verður tvey tey síðstu vikuskiftini í november. Tað er langt
enn eitt fet á leiðini at fáa fult javnsett rættindi fyri samkyndar borgarar í Føroyum. Talan er um rættin til sammóðurskap, barsilsrættindi og arvarættindi við meira, sum verða tryggjað fyri familjurnar
Tað eigur at verða ókeypis hjá fólki at taka pengar úr bankanum. Tað halda tey í Tjóðveldi og nú hava tey lagt uppskot fyri Løgtingið um tað. Í hesum sambandi vil Tjóðveldi hava Landsstýrið at leggja
Maðurin lá avdottin á vegnum, tá løgreglan skuldi hjálpa manninum heim, gjørdi hann mótstøðu og royndi at bíta eitt løgreglufólk. Tað er brot á grein 21 í revsilógini – og sjálvt um tað ikki eydnaðist
varðveitir lógarverndina, til at skipa síni egnu viðurskifti. So tey ið eiga og røkja hagan varðveita rættin at leggja virksemið í haganum til rættis. So náttúran verður vard, og tilfeingið framvegis kann umsitast [...] ábyrgdina, av at skipanin av áseyðatalinum ikki gerst ov tung, so skulu hagapartarnir eisini varðveita rættin, til at hava tamarhald á ferðafólkatalinum, og at skipa ferðsluna, so ávirkanin á umhvørvið ikki
bestu deildini, og at ÍF hevur 13 stig og er fýra stig frá áttanda plássinum, sum heilt víst ber rættin við sær til eisini næsta kappingarár at spæla í bestu deildini. Setningurin hjá TB var at vinna fulla
Tá ið Magnus Rasmussen varð settur sum landsstýrismaður í vinnumálum, gjørdi løgmaður greitt, at tað vóru nøkur stórmál, sum hann fyrst og fremst skuldi loysa. Eitt av teimum var stríðsmálið um, hvør
als ikki er í samsvari við drúgvu siðvenjuna hjá føroyingum at fara hagan. Avleiðingin av at skerja rættin hjá fólki at fara í hagan, kann fáa ta avleiðing, at uppvaksandi ættarliðið verður fremmandagjørt