Erik Biskopstø skrivar soleiðis á síni vangamynd á Facebook: Í august 2002 samskipaði eg fyri Listastevnuna í Norðurlandahúsinum tríggjar guitarkonsertir við ymiskum føroyskum guitarspælarum. Ein konsert
Afturkomin sita vit og tosa um, hvussu góðar hesar løtur vóru. Men tá ið eg læs Sosialin frá 20. august, kom ein ískaldur gjóstur ígjøgnum meg. Tað var sum ein ringur dreymur vaknaði uppaftur og sólin [...] sum tú nú hevur brotið gravfriðin, æru og minni um pápa okkara. vegna systkini Ólavur á Heygum 24. august 1998
125.000.” Tórshavnar kommuna rindar upphæddina sambært rokning frá Danmarks Statistik, dagfest 29. august 2008. Heitið á rokningini er “telefoninterview med færinger i Danmark i perioden uge 21 til uge 26
leys av sáttmálanum, tá fyrsta verkætlanarstigið, sum er sjálvur greiningarparturin, er liðugt í august í ár. Í álitinum til verklagslógina frá Trivnaðarnevndini á vári 2007 valdi nevndin ikki at taka
afturtøkan byrjar ikki fyrr enn umleið 15. august. Orsøkin sigst vera, at ísraelska syrgihátíðin til minnis um, at templið í Jerusalem bleiv oyðilagt, endar tann 14. august, og tí má afturtøkan bíða til aftan
i. Spurdu Skat um hjálp Eitt punkt hjá Bárði Larsen er skrivið, sum Taks sendi til danska Skat í august 2016. Í hesum spyr Taks donsku starvsfelagarnar um ráð um, hvussu sleppast kann undan at taka eina
umframt at okkurt eisini hevur staðið í Dimmalætting og í tíðarritinum Málting. Í Dimmalætting 8. august 2007 hevur Páll Poulsen eitt lesarabræv undir yvirskrivtini: “Danskar duldir og andréskar skuldir”
eini fimm ár at fáa hann til Føroya, men tað bar ongantíð til, tí hann plagdi at vera í Italia í august mánaði. Vit góvu tó ongantíð upp, og vit bombarderaðu hann við tilfari um Føroyar. Umsíðir játtaði
Skála hevur longu kært málið til yvirkærunevndina. Men verður málsviðgerðin her eins drúgv, fer august mánaður um at vera runnin, áðrenn endalig greiða fæst á, hvussu stigatalvan eigur at síggja út.
Olja Tíðin nærkast til at freistin gongur út fyri at bora brunnin, tvs. í august, og tí má roknast við, at italska felagið skjótt fer at kunna Oljumálastýrið um sínar ætlanir og ynski, uttan mun til hvønn