niðara parti av bygdini lagdur gjøgnum rør oman gjøgnum vatnið, nevnt Niðri á Vatni, oman á Møl og til havs tann vegin. Seinni er so uttari partur veittur út um Grótkastið. Har var millum annað frárenslið frá
Kendasti sangurin, sum tá mangan tómaði í føroyska útvarpinum varð "Siglir tú lívsins hitt stormandi hav". 30 ár seinni kom ein fløga út sum eitur "Eg vil takka tær", við bæði upprunaligum føroyskum og týddum
teir fingu upp-poppað onkrar sangir. Til dømis varð gamli sjelarin Siglir tú lívsins hitt stormandi hav spældur í einari rokkutari versión, og tað var væleydnað, hóast tað var sera øðrvísi. Ein góð konsert
er sín søk, men tá varaløgmaður skýrir løgmann at vera kriminellan, tá eru vit strax úti har vit hav ilt við at grynna. Var Anfinn ikki so mikið at sær komin, kundi hann drigið Høgna í rættin og, fingið
lóggevandi tingi. Ver tygum við at fáa fleiri og fleiri at tekna seg í eitt ella annað lokalfelag. Hav tað gott Daniel. Vinarligar og blíðar pensjónistaheilsanir Símun P. Poulsen, skrivari hjá Landsfelag
1781-82": "På Thorshavn giver man i sildige Aar ej så sjælden smaa Baller, ja for kort tid siden have de unge, som have været i Kjøbenhavn, der spillet 2 komedier, nemli Studentstrup og Herman von Bremenfeldt [...] . Aktion, Decoration og andre Anstalter, skulle efter det Steds beste Skjønnere have langt overgaaet Formodning". Sipað verður her til tveir høvuðsleiklutir í ávíkavist leikunum "11. juni" og "Den politiske
hon er heilt sløkt. Grilla altið úti undir opnum himni. Ikki undir hálvtekju, trøum ella líknandi. Hav altíð vatn nærhendis. Til dømis eina havaslangu, vatnkannu ella spann av vatni. Oys ongantíð meira
bátar blivu brúktir til útróður. Av tí, at tað vóru dekksbátar, kundu teir við teimum vera úti til havs einar tveir dagar í senn. Har var lugar við kabúss, so væl bar til at kóka ein drekkamunn, og um so
med en dåse med brystsukkerne stod ved siden af hans spyttekrus, men det generede os ikke. Det kan have været tuberkulose han led af, men der var ingen af os, der belv syge. Vi stod gerne og hostede i gangen
be certain that I have a place to roam to In a foreign land far from my friends and my home I'm sitting in shade by the embers alone Should I grow old and never be certain that I have a place to roam to
