varð á munnligar yvirføringar millum starvfólk. Tí mátti Almannastovan sjálv, við sera avmarkaðari orku, raðfesta gerð av leiðbeiningum, ið eftir lógini áttu at koma úr landsstýrinum. Innanhýsis leiðbeiningar

hvussu vit skulu gera, vit vita best sjálvir, sigur Per. Hann heldur, at tað er fullkomilig spill av orku at hava eina tíðindasending, sum er gjørd sum ein útvarpssending, og hann grundar tað við, at tú kanst

orðunum: »Niðurstøða: Hiðani verður aftur mælt til ? sum fleiri ferðir áður ? at nýta neyðuga tíð og orku fyri at koma fram til eitt úrslit, ið er nýtiligt nøkur ár fram.« Hjálagt verður avrit av skrivi frá

orðunum: »Niðurstøða: Hiðani verður aftur mælt til ? sum fleiri ferðir áður ? at nýta neyðuga tíð og orku fyri at koma fram til eitt úrslit, ið er nýtiligt nøkur ár fram.« Hjálagt verður avrit av skrivi frá

við. Eitt yrkisleikhús er jú allar listargreinirnar í einum og tað er orkukrevjandi. Fær tað ikki orku, so kunnu vit ikki vænta úrslitið, sum vit stremba eftir. Stórar vónir Tey, sum starvast innan sjónleik

hesa ætlan, er eitt nærlagt og stórt fyrireikingararbeiði neyðugt. Miðfyrisitingin skal leggja nógva orku í fyrireikingarnar og ætlanin skal metast í mun til avleiðingarnar fyri øll málsøki. Landsstýrið fer

spurning. Skógvaskjóting Eg vóni ikki, at hetta fer at halda fram. At vit aftur fara at brúka alla orku at skjóta hvørjum øðrum í skógvarnar, hvør hevði skyldina fyri hetta og hattar í 70?unum og 80?unum

ir skulu longur inn á grunnarnar, er tað ein vánalig loysn. Tí nú hava vit brúkt nógv ár og nógva orku í at býta Føroyagrunnin sundur ímillum teir ymsu reiðskapirnar og vit hava nú funnið eina javnvág

tosa um og havast at teimum »Hvítkitlaðu klandursvættunum«, tá vit vita, at júst hesi brúka alla orku at fáa tey sjúku at kenna seg trygg, sigur Joan Ziskason. Hon heldur at slík úttala best prógvar,

til Føroya at gera eina venjing saman við støðini á Sornfelli. Flogførini skuldu bumba støðina við orku, ið oyðilegði myndina á skíggjunum hjá eftirlitsmonnunum, so teir ikki sóu hvørji flogfør vóru í