dómarar á vøllinum, so má tílíkt uppskot hugsast sera væl ígjøgnum og má framløgan verða nógv betur enn hon hevur verið higartil. Kyndilsfólk eru altíð til reiðar at verða við til at menna hondbóltin í Føroyum
brýr, samkensla. Konan spekulerar. Hvørji mundu tey vera? Spyr mannin. Tey kjakast. Áh, jú nú veit hon. Ojesus sum tað var forferdiligt..! Tey køva aftur útvarpsmannin. Veðrinum lurta vit ikki eftir í Havn
ábyrgdina av føroyska búskapinum. Teir vita, at teirra ávirkan á føroyska búskapin er ikki tann, sum hon var, og tað kann vera ein orsøk. Men gevur tað ikki fullveldisætlan samgongunar vindin í ryggin? Tað
á, at um ein útlendsk fyritøka kemur til Føroya at gera undirsjóvartunnilin um Vestmannasund, fer hon at taka egin amboð við, møguliga eisini lastbilar og annað. Orsøkin er nevniliga tann, at um slík amboð
fólkaskúlalógin kostar. Lógin krevur nógv av lærararunum, og er landsstýrið ikki sinnað at gjalda tað, sum hon kostar, taka vit neyðug stig, tí vit bíða ikki longur, sigur Elsa Birgitta Petersen. Allir lærarar
ella hann um bert leitar í éini subjektvari keldu. Hvítabók var annars løgd fram í farnu viku; og hon er eitt objektivt vælaverk, greitt úr hondum av sakligum og fakliga dugnaligum embætisfólkum, - sum
skal liggja? ? Tað skal liggja í Havn, men eg havi tað álit á umsitingini hjá Tórshavnar Býráð, at hon er før fyri at finna best egnaða økið?
heimi kvinkar uppeftir, er tað av týdningi, at vit fara undir at gjalda skuldina sum skjótast, so hon ikki veksur enn meira. Hann sigur, at vit altíð verða noydd at meta um - ella finna eitt kompromi í
Smyrli at kalla skipið eina deyðsfellu. Manningin hevur fleiri ferðir gjørt vart við, hvussu ótrygg hon er við tað, sum er hent, men tað er sum at sláa í eina dýnu: Teimum verður ikki ønt aftur. Talan er
viku kann ein kvinna fáa framt fosturtøku um vandi er fyri lívinum ella heilsuni hjá kvinnuni um hon gjøgnumførur graviditetin. Eftir tí lógini, sum er galdandi í Frøoyum, er ikki talan um fría fosturtøku