deyð. So hetta vóru syrgilig boð at fáa júst komin at húsum. Eg minnist, at vit settu okkum á ein stein at kúra. Læknin hevði verið hjá mammu, og hann hevði sagt um mammu, at nú var hon farin. Pabba var

orðstír deyr aldregi hveim er sér góðan getur.” So verður sagt í Hávamáli. Leivur Justinussen, við Stein á Glyvrum, er farin í annað ljós at vera. Týsmorgunin spaseraði hann framvið tilbúna veiðireiðsskapinum [...] merking. Leivur Justinussen varð borin í heim á Glyvrum hin 17. august 1925. Sonur Jústines við Stein og Billu heiman úr Túni á Toftum. Tey vóru skilafólk og kálvføðingin á øllum mótum hevur verið dygg [...] stríðið leikaði á, m.a. var hann bilførari. Í oktober mánaða 1944 rakti ein harður smeitur heimið við Stein. Eldri bróðurin Bill fórst við “Verdandi” 21 ára gamalur. Hon var farin av Siglufirði, og spurdist

at taka eina avgerð á. Tá tú hevði 40 ára starvs­dag á Landsverki varð nevnt, at tú kennir hvørja stein­pirru í Føroyum. Og rætt er tað! Tú kennir land­ið væl og hevur eisini altíð lagt teg eftir at læra

glashúsi, áðrenn man finnist at jaligum nøgdsemiskanningum. Men eg loyvi mær álíkavæl at kasta ein stein í jubilmaskinuna. Tí kanska er fortreytin fyri eydnuni, at vit IKKI eru lukkulig. Norðlýsið vísti

vórðu undirritaðar, ógildaðar av Kaj Leo, ið helt uppá at ikki ber til at rista politiska arbeiði í stein. Einfaldi veruleikin er hann, at teir flokkar, ið sita á Løgtingið hava í veruleikanum altíð hava

vísir steinurin, sum Hanne reisti á hennara grøv. Ørindið á hesum steini kom seinni at standa á grav­stein­inum hjá Jovinu og Johan. Ein dóttir frá seinnu giftu varð eisini uppkallað eftir Honnu. Men Jovina [...] árini, áðrenn tey fluttu heim í Tróndargøtu í Havn at búgva. Dánjal Jákup starvaðist sum grót- ella stein­­høgg­ari og var við til at byggja Real­­skúlan í 1916. Alith doyð í 1921 og áttu tey ongi børn. Hansina

og streym, so tað var ikki altíð líka lætt. Búgvin fórst Porkeningar duga so væl at leggja uttan Stein, Sumbiarstein, soleiðis at teir reka við streyminum vestur eftir og eystur aftur. Teir koma tí ikki [...] Dimmalætting: So myrk hekk tokan yvir hav og landi, tó løgdu allir bátar út frá sandi, tí sunnan Stein ei mundi fiskur tróta, ei var at lata bát sín heima flóta. Á fiskimiði allir bátar lógu, við gleðibrosi

fólkavøkstur – og í øll­um hesum kjakinum er júst út­búgv­ing og útbúgv­ing­ar­stovnar ein horna­stein­ur. Heðin Mortensen, borgarstjóri í høv­uðs­staðnum, legði beint í vað­ið við at vísa á, at næsta

avskrivaði kvæði og tættir í, og herav kemur tín framúr vakra hondskrift. Eisini er hetta ein av horna­stein­um undir tínum yrkjara­evnum samantvinnað við, at tú hevur so mætar yrkjarar sum Poul Jóhannes tá

bygdur fyrst í tríatiárunum á grundina, har átta hús frammanundan stóðu. Húsini vóru Ísaksstova, Við Stein, Dávastova, Í Dali, Hjá Peturi í Gong, Áspustova, Willumstova og Villustova.