kvettu so gott sum alt samband við almenningin, tað vil siga fjølmiðlarnar. »Banned by name, the name they gave me, the name I´m letting go« (»Brain of J« av fløguni »Yield«) Hetta endaði við, at tá næsta fløga

í fýra bólkar: Styrki, veikleikar, møguleikar og hóttanir. At sær komin ferðafólk Í fyrilestrinum nam Inga Gunnarsdóttir við ferðavinnu í breiðum týdningi, men gjørdi sjálvsagt mest burturúr grønu ferðavinnuni

í fýra bólkar: Styrki, veikleikar, møguleikar og hóttanir. At sær komin ferðafólk Í fyrilestrinum nam Inga Gunnarsdóttir við ferðavinnu í breiðum týdningi, men gjørdi sjálvsagt mest burturúr grønu ferðavinnuni

kifti ímillum tveir partar á føroyska arbeiðsmarknaðinum niður á Fólkating. Í fólkatingsrøðu síni nam føroyski fólkatingsmaðurin við ymisk viðurskifti í Føroyum, m.a. ætlaða skattalættan og segði, at hýrurnar

hugsast serliga framkomin. Hann var ikki meira enn 6 ára gamalur, tá tey fluttu til Danmarkar, og hann nam ikki føroyska jørð aftur fyrr enn 20 ár seinni. Føroysku daddurnar Men óivað er eitt svarið, at hann

Tvørturímóti man tað vera so, at sum árini líða, kemur heimbygdin og alt tað virðismikla, tú har nam, at standa enn sjónskari í minninum. ? Tey mongu minnini frá mínum barnaárum við Gjógv hava altíð verið

heild lógu um 50 stig, segði Maria Hansen, meðan Føroyar einans høvdu fingið 22 stig. Maria Hansen nam við trupuleikarnar hjá rørslubrekaðum í Føroyum. Og teir eru nógvir, eins og tey rørslubrekaðu gerast

hesum arbeiði, hava greitt tað sera væl úr hondum. Hann vildi ikki fara inn í smálutir við málinum men nam kortini við spurningin oljuvinna kontra fiskivinnu og segði, at nú vit fara inn í eina nýggja vinnu [...] tað við nú og tað kanska ikki letur seg gera fult út, so kann ein geva út seinni. Jørgen Niclassen nam eisini við spurningin um eitt alment føroyskt oljufelag. Hann helt ikki tað var neyðugt at stovna eitt

og fáið fleiri stovnspláss kring landið, helst sambýli. Ógrundaður pensiónsótti Andreas Petersen nam eis-ini við spurningum um óttan fyri vaksandi talinum av pensionistum. Hann helt, at hesin óttin er

skaldið og vísindamaðurin Chr. Matras soleiðis til: Her numu teir gomlu við nøvnum sær land, men landið nam teir úr fjøllum í sand, við ósæddum hondum tað bant teir við bondum íð rukku so víða sum verøldin rann