morgunfrúurnar, sum vit øll, ár eftir ár, fingu gleði av, tá ið várblómurnar vóru følnaðar. Áhugin til sjógvin var eisini stórur. Hann átti bát og onkur vildi verða við, at hann sum ungur ætlaði sær at blíva
fylti so nógv upp í dagligdegnum við tínum skemtiliga og hjartagóða lyndi. Tú valdi sum blaðungur sjógvin sum títt lívsstarv, og baldist har so leingi heilsan loyvdi tí. Mangan fongin førdi tú heim, bæði
Eingin kom út haðani fullfloygdur uttan at ásanna arbeiðsgleðina. Hugur hansara stóð tíðliga til sjógvin og rokkin aldurin at fáa prógv, gjørdist hann skipari á slupp, sum sigldi íslandssjógv. Og vildi [...] undir lagnuna, gjørdist útróðrarmaður burturav á øðrum sinni, og tá ið líkindi ikki vóru at røkja sjógvin og annað arbeiði beyðst, tók hann við hesum møguleikanum við báðum hondum. Hann gjørdist útr
Yvirhøvur man línan vinna. Hann ið hevur nakað fyri hendurnar á landinum og bara uppí millum søkir sjógvin, stendur seg tó betur við snøri. Út frá landi í ringum sýni er línan gjarna hentari.” “Duga tygum [...] gift og komin sær væl fram. Allir synirnir hava stigið í faðirsins fótaspor og hava kjósað sær sjógvin, og ikki kann sigast annað enn, at teir bregða til hansara bæði i reystleika og dugnaskapi. Fleiri [...] Mangan í vanda á sjónum At ein slíkur sum gamli Jørgen, sum so leingi og so dúgliga hevur søkt sjógvin ofta hevur verið í vanda staddur, er vituligt. Soleiðis er at taka til ein landsynningsdag á Norðhavinum
verður á hesum. Umhvørvið við Røktarheimið er sera vinaligt og lætt atkomiligt. Tað er staðsett við sjógvin við 1. flokks útsýni og mitt í býnum har lív er í. Klaksvíkar Sjúkrahús er sum kunnugt beint við
verður á hesum. Umhvørvið við Røktarheimið er sera vinaligt og lætt atkomiligt. Tað er staðsett við sjógvin við 1. flokks útsýni og mitt í býnum har lív er í. Klaksvíkar Sjúkrahús er sum kunnugt beint við
verður á hesum. Umhvørvið við Røktarheimið er sera vinaligt og lætt atkomiligt. Tað er staðsett við sjógvin við 1. flokks útsýni og mitt í býnum har lív er í. Klaksvíkar Sjúkrahús er sum kunnugt beint við
Dánjal á Lakjuni, sum fyri stuttum er komin aftur úr Íslandi, gjørdi orduliga hol í sjógvin í høgra borði, eftir at ÍF í eina løtu hevði ridlað í verjupartinum, og tað var við at koppa TB til fyrimunar
hava Livar og teir ikki fingið róð, men teir ”surfa” ímóti Mauritius. Teir hava í løtuni ringasta sjógvin, teir hava havt á ferðini, og eru bara glaðir fyri, at teir hava alduna við sær og ikki ímóti sær
sjálvur. Eg skuldi sjálvur taka fylgjurnar, hann vildi hvørki nokta mær at fara á sjógvin ella at fara niður. Og eg tók sjógvin. Riggaði væl á sjónum Tað riggaði væl hjá mær á sjónum. Og eg fekk bara væl av [...] hann ikki at svara mær. Tá hugsaði eg við mær: “At fara burtur at lesa onkra staðni, nei, nei.” Sjógvin dámdi mær væl, og vit lógu altíð úti á víkini. Vildi heldur fara til skips Og ein dagin vit lógu [...] nú at gera?” Eg segði so, at prestur vildi hava meg burtur at læra, men mær dámdi best at fara á sjógvin. Tá sigur hann: “Vilt tú koma við okkum, so er plássið opið fyri tær”. Tá vóru klæðir og alt gjørt