so uttan mun til, hvørji hús vit komu inn í. Í hesum túni búði eisini Andras Jacobsen (Dia við Stein). Tað var eisini her, at presturin Lukas Debes búði. Hetta er einasta steinsetta tún, eg havi sæð [...] steinseting undir teirri núverandi, sum eingin visti nakað um. Glataðu spælimenninir Tann nevndi Dia við Stein hoyrdi til tey meira fátæku í býnum. Men hann var sera musikalskur og fekk eina eyka inntøku við at
úr Klaksvík og æt Poulina, men var kallað Pollan. Hon varð seinni gift við fergumanninum Hans við Stein. Tey fingu nógv børn, og eitt teirra var Johan, kallaður Polluks, tað man vera eftir mammuni. Orsøkin [...] teirra og doyði sjálvur av hjartaslag, sum man hava verið av overvan. Hetta var Polluks, pápi Kára við Stein, sum í fleiri ár hevði grønlandstíðindi í Sosialinum. Kári hevur eisini uppkallað pápan. Hin Johan
æt Ross. Kona hansara kom í 1947 til Føroyar og setti ein stein á grøvina hjá manninum, og nú hevur hon verið aftur og sett ein nýggjan stein. Captain G. A. Perris hevði andsvarið fyri øllum vørum, sum
boðini, at eg náddi ikki at koma til jarðarferðina. Men vit børnini keyptu í Keypmannahavn ein stóran stein, sama slag sum tann sum stóð á grøvini hjá pápa, og settu hann á grøvina hjá mammu.
blaðmaður, og skuldi gera viðtal við Steinbjørn um nýføroyskan skaldskap. Íleiðingin var helst tann at Steinbjørn um hetta mundið, saman við Gunnari Hoydal, var ritstjóri á Varðanum. Teir báðir hövdu, tað man
til Ryving Jensen og Andrias Nielsen byrjaðu fyrsta veruliga skúlan til endamálið, brøðurnir við Stein stovnaðu skiparaskúla, og til tilboðini vórðu savnað og Jens Pauli í Dali fekk formliga góðkenning
heimsbardaga, og minubelti vóru løgd út. So ein skuldi halda seg so og so langt úr landi. Men Jógvan við Stein, sum var skipari, tók ikki hetta so tungt. Erik Mohr, sum seinni gjørdist skipari á Tjaldrinum, var
í garðinum. - Ja, tað er sjálvandi ógvuliga ergriligt, um tú hevur arbeitt leingi uppá ein penan stein, og so støkkur hann bara sundur, beint frammanfyri tær. - Men tað er kortini ikki verri enn so, enn
er ikki tað, sum skrivað varð yvir grøv Jesusar. Hon er hvørki skrivað við gulli ella høgd inn í stein. Hon varð tosað av einum englamunni og er tað mótsatta av, hvat stendur á øllum øðrum grøvum: "Hann
segði, at tað fyrsta, hann merkir, var eitt hart slag í nakkan. Hann helt, hann hevði fingið ein stein í høvdið. Hann fall, men sá ákærda standa uppi yvir sær. So fekk hann nøkur sløg afturat og so minnist
