særdeles betryggede, men sørgeklædte og dybt nedbøjede. Menniskju eru matematikarar ella idiotar Edvard Mitens skrivar um Michelsen: Annarlærari Michelsen hevði sukursjúku. Hann gjørdist brályntur, og
tónleikarar í Katla: Magnus Johannessen, Piano, Keyboards, Harmonika. Rógvi á Rógvu, Trummur, Percussion Edvard N. Debess, Bass Ólavur Olsen, Trompet, Flygelhorn, Eb horn Haukur Grøndal, Saxofon, klarinett
Matheu, Mortan Jacobsen úr Víkarbyrgi, Símun Joensen av Tvøroyri og ein úr Godthåb, sum kallaðist Edvard. Sprongdu ís við dynamitti Í 1966 komu vit eisini yvir til Grønland við Skanderborg. Sum nevnt keypti
Talan er um bólkin Katla, ið er mannaður við Magnus Johannesen á klaver, Rógva á Rógvu á trummum, Edvard N. Debess á bass og Ólavi Olsen á trompet. Katla hevur verið virkin í skjótt eitt ár. Bólkurin hevur
Jákup Lindenskov sigur frá, at hann sum smádrongur mangan var inni á Meiarínum, har pápi hansara, Edvard Lindenskov, arbeiddi. Hetta var í fjørutiárunum. Eldri havnamenn plagdu at stytta sær stundir í [...] sum kom inn ein yrkadag, Jákup var har, var Mourits Rubeksen. “Mourits er í pussinum í dag,” heldur Edvard fyri. “Ja,” svarar Mourits, “henda dag haldi eg til minnis um, tá ið eg einsamallur sat eftir á kjøli
kunnu, syrpa við løgum hjá Count Basie, føroyskt lag eftir Trónd Bogason og kenda verkið Nimrod eftir Edvard Elgar. Konsertin er endin av verkskeiði, sum hevur til endamáls at samansjóða blásiljóðføris næmingar
framføra. Tað eru báðir guitarsnillingarnir Rúni Eysturlíð og Herluf Lutzen, saman við bass leikaranum Edvard Nyholm Debess, ið fara at leika saman. Rúni og Herluf spældu fyri fyrstu fer á Hvonn fyri fýra vikum
árini. Magnus Johannessen/klaver og Rógvi á Rógvu/trummur spældu saman, longu tá teir vóru dreingir. Edvard Nyholm Debess/kontrabass hevur so eisini spælt saman við báðum í nógvum ymiskum samanhangum seinastu
fyrstu tíðina á Hotel Djurhuus. Verturin her var tá Anna Cathrina, einkjan eftir bróðursonin Christan Edvard Djurhuus, beiggja Hans Andreas, Janus og Poul Juel. Seinni fer hann til bróðursonin Hans Andreas
endamálið, gjarna vera høgt til loftið, og helst vilja vit sleppa undan óljóðið uttanífrá, sigur Edvard Nyholm Debess. Við at taka lógvatak saman við hinum feløgunum kring landið, og góðum samstarvi við
