var nógv umrøddur, tí dómarin dømdi føring ímóti hevaranum hjá Mjølni, sum royndi at heva við einari hond. Men samanumtikið ein sigur, sum kundi farið báðar vegir, og ein sera spennandi dystur, sum endaði

Tað er jú rættiliga nærliggjandi at hugsa, at blokkurin og »ríkisfelagsskapurin« skuldu gingið hond í hond, men samráðingarnar við donsku stjórnina hava víst nakað annað. Hesar samráðingarnar hava avdúkað [...] fyri framburð? Jú, tá er bara ein »ríkisfelagsskapur« við einari heimastýrislóg, sum bindur okkum á hond og fót, við einum blokki, sum verður minkaður eftir donskum treytum ? fyri endaliga at verða burtur

heldur at skilið skal blíva líka so ringt sum í Afrika við loysing, har tey blíva knúst við harðari hond og í blóði trúgvi eg ikki, men at Annfinn og samgongan kann banka okkum uppá pláss er nakað annað

frá degi, bara fyri at nevna eitt umráði. Einaferð vóru tað pengarnir úr Danmark, sum bundu okkum á hond og fót, stóra sleggja í øllum kjakum, men nú eru allir frøðingarnir samdir um, at vit fyri alt í verðini

vit ongan at taka støðu til. Uttan so mikið sum at skammast, vilja tey binda komandi landsstýrir á hond og fót til at føra síni áhugamál (les: tey hjá landsstýrismaðurin við sjálvsstýrismálum) ígjøgnum

stuðla hesi hugsan, og vilja minna Halgir W. Poulsen og øðrum, at hetta er ikki skemt. Av skaparans hond er alt ríkidømi undir Føroyum lagt sunnan fyri Suðuroyarfjørð, hettar er av góðari grund, tí vit

økið sum eitt attraktivt og vælvirkandi stað. Norðoyingar vilja fegin rætta Suðuroynni eina hjálpandi hond. Norðoyggjar Suðuroyggin  Fólkatal 5921 4959  Arbeiðsloysi 4% 6%  Vinnutal 56,6% 50,0%  Veitingartal

ætlan um vistfrøðiligan mat til barnagarðar í kommununi. Í mentanarnevndini hava tey júst lagt síðstu hond á at byggja eitt savn ? museum. Tað var Henry Heerup, ið lat sínar ognir og listasavn til kommununa

lidnar portiónir. Hóast sjálvt flakið verður skorið við maskinu, verður tað nógva arbeiðið gjørt við hond kortini. Eitt nú eru tey gingin frá at avhøvda við maskinu, sigur Ingvar Joensen. Tað fer ov nógvur

heldur at skilið skal blíva líka so ringt sum í Afrika við loysing, har tey blíva knúst við harðari hond og í blóði trúgvi eg ikki, men at Annfinn og samgongan kann banka okkum uppá pláss er nakað annað