gjørdi hann eisini. Steinarnir flugu um okkum. Eg rætti hondina út og fekk ein stein niður á høgru hond, har fingurin brast upp inni í hondini. Men, vit vóru sera hepnir. Í samrøðuni greiðir hann eisini

ir, ágangur móti børnum og vaksnum og alheims stríð og forfylging mugu steðga, og at ein sterkari hond verður rætt teimum á skuggasíðu lívsins! Hvussu metir tú útlitini fyri 2014? - Seta vit álit okkara

politisku krøvini úr høvuðsstaðnum, at “vit vilja eisini hava lut í “okkara” parti”, uttan at hava rætt hond frá síðu afturímóti teimum, sum í fleiri tíggjuáraskeiðum við djúpum niðurgongdum og til tíðir áhugaverdum

gur í Oyndarfirði hevur staðið fyri. Kirkjan er í dag í fínasta standi, takkað verið hansara kønu hond. Tað er ringt at broyta nakað í eini kirkju tíbetur. Tá eg var smádrongur í Oyndarfirði høvdu tey [...] stillur. Og hví draga foreldur børnini í kirkju, mangan við tí útsliti, at tá tey hava fingið prestsins hond á høvdið, so síggjast tey ikki aftur. Soleiðis hugsi eg, meðan eg havi hug at ilskast inn á børnini

brøður og pápar, sum fóru avstað at vinna breyð á borðið, men ongantíð komu aftur, tí deyðans náðileysa hond dró teir í havsins kalda dýpi. Men yvir tær kvinnur, sum gjørdust einkjur ella tey, sum gjørdust faðirleys

tí, at spælivinirnir og hini, tey kenna, ikki eru horvin, men eru har framvegis. - At taka serliga hond um børnini slíkum støðum merkir ikki, at vit skulu verja tey móti øllum trupulleikum, tey fyrr ella

finnast tey ið kunnu kalla seg orðblind. Hesi hava sínar trupulleikar, men nú fáa tey eina hjálpandi hond Kvøldskúlin í Vestmanna hevur sett sær fyri at gera nakað munagott fyri at lætta um hjá hesum bólkinum

útiøkið kring kirkjuna, m.a. parkeringspláss, og borgarstjórin nýtti høvið at ynskja kirkjuráðnum hepna hond við byggingini og staðfesti, at Argir var vaksið so nógv, og tí var nýggja kirkjan vælkomin. Hetta

hug at blanda seg upp í samrøðuna. Hann er vanur at stýra sínum svimjara við bevístari og harðari hond, men sjálvdisiplinin og álitið er eisini at finna í venjaranum, sum hesa løtuna á kamar 549 avmarkar

hvørja finalu sást Jón Bjarnason á áskoðaraplássinum, fattur og róligur, við einum stoppuri í hvørjari hond – annað til at taka tíðina, hitt til at máta frekvensin. Soleiðis var eisini á Tašmajdan leygarkvøldið