sum hava eina aðra fatan um okkurt. Í seinasta parti endaði eg við at endurgeva v. 2 og 14 í 14. kap. í Rómbrævinum, nú skulu vit hyggja eitt sindur meir eftir hvat hann sigur: Takið ímóti honum, sum [...] so gerið alt Gudi til dýrd! Verið ongum til ástoyt, hvørki Jødum, Grikkum ella samkomu Guds! Og í kap. 8 í sama brævi sigur hann: Nú, viðvíkjandi at eta kjøt av avgudaofrum, so vita vit, at eingin avgudur [...] eisini nakað av tí, sum fór fram, tá ið niðurstøðan var tikin á fundinum, sum vit lesa um í Áp. 15. Kap. Framhald.
Samkomu Guds tørvar slíkar menn, sum uppbyggja og læra samkomuna. Les allan 14. Kap í 1. Korintbrævi. Síðani lesa vit víðari í 13. Kap. í Ápostlasøguni, at tey hildu gudstænastu og fastaðu, og Heilagi Andin segði: [...] Í kap. 9 lesa vit, um hvussu Saul søkir at samkomuni, men verður umvendur og fer at prædika tann Kristus, sum hann hevði søkt at. Jødarnir lógu honum eftir lívinum, og lærisveinarnir fingu sent hann til [...] venda við til Harran. Pætur vekur Tabitu upp frá deyðum, og mong komu til trúgv á Harran í Joppe. Í kap. 10 lesa vit, at Pætur fekk eitt serligt kall um at fara inn til heidningin Kornelius og øll, sum har
Í 3. Kap. lesa vit, at eftir at lamin maður er reistur upp við hond Pæturs, streymaði fólkið saman, og Pætur fer at tala aftur. Vit skulu leggja til merkis, at hann talar til sínar egnu landsmenn, jødarnar [...] vísir á at Móses og allir profetarnir vísa á, at Gud skuldi senda Frelsarin Harran Jesus Kristus. 4. kap. Byrjar soleiðis: Meðan teir nú talaðu til fólkið, komu prestarnir og høvuðsmaðurin fyri templinum [...] heldur ikki er nakað annað navn undir himli, givið millum menniskju, sum vit skulu verða frelst við." Kap.4,12. Teir tordu tó ikki at seta teir fastar, men hóttu teir og sleptu teimum síðani leysum. Ápostlarnir
steinaður, og varð soleiðis fyrsta blóvitnið í samkomuni. Og nú brast hørð forfylging á. Hesum byrjar kap. átta við. Framhald.
Ápostlarnir løgdu hendur á tey.nakað líknandi sum hetta, lesa vit bara eina aðru ferð um, og tað er í 19. Kap., har lata nakrir av lærisveinunum hjá Jóhannes seg doypa, og eftir at Paulus hevur lagt hendurnar
Teir vóru síðani í Pisidia, Pamfýlia, Perge og Attalia. Haðani fóru teir við skipi til Antiokia, og kap. 14 endar soleiðis: Táið teir komu hagar, kallaðu teir saman samkomuna og søgdu teimum frá stórverkunum
420 metrar - av endanum á Molanum, inn í krókin við Havnarskrivstovuna. Hendan siðvenjan at svimja kapp á sjónum á ólavsøku varð tikin uppaftur í 2010. Fyrstu ferð, kappsvimjing var á sjónum á ólavsøku [...] var annars í 1912. Fram til 1934, tá ið fyrsti hylurin í Gundadali stóð liðugur, varð av og á svomið kapp á sjónum á ólavsøku. Tá ið hesin fyrsti hylurin varð niðurlagdur í 1949, og fram til 1961, tá ið nýggi [...] in í Gundadali stóð liðugur, hevði Havnin ongan hyl. Í 1951 varð tí aftur farið á sjógv at svimja kapp. Seinastu ferð kappsvimjing var á sjónum á ólavsøku, áðrenn siðvenjan í 2010 varð tikin uppaftur,
Poulsen, venjari á Toftum, sigur seg í løtuni hugsa lítið um tann dystin,. – Vit fokusera á landskappingardystin Skírisdag. Tað verður ikki fyrrenn tann dysturin er av, at vit fara at fyrireika okkum
tar ella trygd yvirhøvur í hesum opnu bátunum er eingin. Tá ið førararnir á bátunum afturat sigla kapp uttan at taka nøkur fyrilit fyri teim ræddu og skøkku ferðafólkunum umborð, veitst tú ikki, um tú
tar ella trygd yvirhøvur í hesum opnu bátunum er eingin. Tá ið førararnir á bátunum afturat sigla kapp uttan at taka nøkur fyrilit fyri teim ræddu og skøkku ferðafólkunum umborð, veitst tú ikki, um tú