sum tað gekk." Nú gekk tað ikki meir. Teir síðstu dagarnir av lívi tínum vóru veðurgóðir við nógvari sól, og tú, sum altíð var so glaður, tá sólin, við sínum lívgevandi strálum, sá inn gjøgnum vindeygað,
fyrimyndarliga. Eg minnist fyrstu ferð, vit báðir fóru til útróðrar ein veðurfagran morgun fullan av sól, og tað stóð við klettin. Hann var sera glaður henda morgunin og sang: »Halt út, halt út á hav…« eini
sjeytiárunum, tá vit plagdu at møtast til ymiskar fiskivinnufundir í Havn. Annars kom eg at kenna Palla Sólstein, pápa Jákup, longu í 1950unum, tá eg plagdi at sleppa við pápa ella øðrum inn til Klaksvíkar
Ótelj andi nógv klemm. Ótelj andi nógv ar bil túrar. Ótelj andi nógv ar út ferðir. Ótelj andi nógv sól bað á altanuni. Ótelj andi nógv ar te munnar við breyði og skerpikjøti. Ótelja ndi nógv ar smákøkur
hav og himmal møtast. Eftir sita vit við minnunum um teg og tey eru bjørt. Eins bjørt og hin bjarta sól, sum bræðir ísin, ið tikið verður til í sanginum “Here comes the sun”, og sum so meistarliga var [...] serliga til børnini. Stórt er tómrúmið, men vónandi fer ljómin frá teimum góðu minnunum at kasta onkrar sólstrálur á og bræða okkara sorgstirdu sálir. Við hesum fáu orðum vil eg lýsa frið yvir minnið um Ingu
okkara Ingrið Tey renna skjótt tey stuttu ár, Til heim tú manst mær boða; Og eftir vetur kemur vár Við sól og fjallaroða Bindiklubburin
í einum blaðið, ella sæð í sjónvarpinum. Hon valdi at hugsa og tosa jaligt, og tískil var hon ein sól, at vera saman við. Tað er eingin ivi um, at omma var ein trúgvandi persónur. Hennara trúgv hevði alt
at vera gott, men so var ikki. Altíð hevði tú okkurt at takast við Birita, og tú strálaði sum ein sól hvønn dag. Har sum tú vart, vóru allar vinkonurnar, hetta kom av, at tú altíð vart blíð, og visti altíð
ógvuliga skjótt. Veðrið er ikki altíð so gott, men tað er ljóst og nakrir góðir dagar eru altíð við sól. Vit her á Ellisheiminum kunnu fara ein túr út í garðin, tá veðrið er til vildar. Her kunnu bú- og
hjá tykkum hvønn dag, og biða vit Gud styrkja tykkum i hesu sváru tíð. Sov blítt og søtt og droym um sól, sum lýsir yvir garð. Guð faðir, hann í himli er, skal ansa eftir tær. Tær einglar sínar sendir hann