Seinastu tíðina hava tey vant sjónleik í Nólsoy. Tað eru níggju ungfólk, ið saman við teimum trimum Eyð Matras, Sonju Schneider og Hilmari Joensen, hava vant leikin, sum tey eisini sjálvi hava gjørt. Leikurin [...] Finnlandi og Russlandi skulu ungu leikararnir úr ungmannafelagnum Royndini hava framførslu í Lofoten Eyð Matras sigur við Sosialin, at tey hava gjørt nógv burtur úr venjingunum í Nólsoy og at bygdarfólkið hevur

Karmur um skaldsøguna »Barbara« - ella »Barba og harra Pál«, sum hon eitur í týðingini hjá Christiani Matras - er søgnin »Beinta og Peder Arrheboe« úr »Færøske Folkesagn og Æventyr« hjá Jakob Jakobsen, og [...] Voltaire kom út í 1759, og endasetningurin: »Il faut cultiver notre jardin« - Í týðingini hjá Christiani Matras: »Men nú er at fara til verka í urtagarðinum« - er meinlíkur hugleiðingunum hjá Johan Hendrik Heyde

Pætur Dahl og Bjarni Arnason úr HB, Súni Olsen úr GÍ, Kristian Joensen úr GÍ, Áki Mørk, Klæmint Matras, Jóhan av Reyni, Bárður Johannesen og Niels Joensen úr B36, Ken Nónklett, Jan Nónklett og Sjúrður

B36 monnunum at stinga fram ímillum. Tvær ferðir spurdust mál burturúr. Hitt fyrra skoraði Klæmint Matras, og Carl H. Høgnesen, sum var vinstri vongverji, staðfesti rimmar sigurin. Eftir lokið stríð og gott

til. Men ikki bara tað. Hetta er eisini tað, sum vit kunnu kalla ógvisligt málbrúk. Sambært Chr. Matras og M. A. Jacobsen betýðir ?ógvisligur? »voldsom, fremfusende«. Og tað er júst soleiðis, at vanlig [...] brúkt synonymt við hjáorðið ?ógvuliga?, sum hevur somu rót, men ein annan týdning: øgiliga, ella sum Matras og Jacobsen siga: »frygteligt, forskrækkeligt«. Hetta líkist misbrúkinum av orðinum ?herviligt?.

Heinesen, háskúlamenninir báðir Rasmus og Símun, brøðurnir Jóannes og Sverri Patursson, Christian Matras og Heðin Brú, tónaskøldini Petur Alberg, Óla Jákup í Horni og Jógvan Waagstein, listamálarin Mikines

henda heiður uppibornan og hvør ikki; men sannroynd er tað, at maðurin M. A. Jacobsen, sum Christian Matras málber seg: var ein høgt mentaður og siðprúður maður, ið sæt í hægsta sessi í landsins høvuðstað

variatiónum at hugleiða yvir temaið: Orðið, sum var í fyrstuni. Í fyrstuni var orðið, og vit og Christian Matras funnu tað aftur í kvæðum, søgum og sagnatali, sum fólksins varar lyftu úr øld í øld. Vit funnu tað

»Heimkoma«, kom út í 1966. Nakrir av hansara skaldabrøðrum um tað mundið, vóru Poul F. Joensen, Chr. Matras, Hans Dalsgård, T. N. Djurhuus og Glerfoss, og teir brúktu allir rímið, meistraðu tað hálvgum til

Bjarni Arnason úr HB, Súni Olsen og Omar Pállson úr GÍ, Karstin Joensen úr KÍ, Áki Mørk, Klæmint Matras, Jóhan av Reyni og Bárður Johannesen úr B36, Ken Nónklett, Jan Nónklett og Sjúrður úr Skemmuni úr