høvdu rænt eina kvinnu av einum sjórænarskipi. Tá skal onkur á skipinum hava rópt okkurt sum femme mien (hetta hevur havt alskyns formar alt eftir, hvør hevur sagt frá søgnini) og soleiðis skal bygdin Famien [...] navnið Famien, antin sum for- ella eftirnavn. Hin uppfatanin, at sjórænarin sum skuldi hava rópt: femme mien ella okkurt líknandi á fronskum, er meiri spekulativ og skemtilig enn hon er sonn. Tað er rættiliga

Carl Jóhan Jensen ······· Eg taki tína hond í mína... (upprunaheiti: Ta Main Dans la Mienne) Leikstjórn: Solveig Weinkouff Leikarar: Marita Dalsgaard og Olaf Johannesen Høvundur: Carol Rocamora Týðing:

til Vesturvíkar, sum Fámjin kallaðist tá, meðan franskmenninir umborð á skipinum róptu: Femme mien...femme mien! Tað merkir okkara kvinnur! Síðani hevur bygdin itið Fámjin. Fronsku kvinnurnar settu síðan

uttanfyri. Tá ið skipsmenninir sóu, at teir róðu til lands við teimum, fóru teir at rópa: femme mien, femme mien! Soleiðis skuldi bygdin broyta navn. Brim kom og skipið sigldi burtur. Feðgarnir tóku sær hesar