Málráð
frá Orðafragd
Marjun Arge Simonsen
málfrøðingur og cand.phil. í føroyskum
At »oyramerkja« hevur støði danska orðinum »øremærke«, ið merkir »at forsyne (kreatur) med øremærke,« og navnorðið »øremærke« verður lýst soleiðis »(ejer)mærke paa kreaturs øre, dannet ved klip ell. snit i ørelappen, ved paaført oliefarve olgn.; nu især om en (paa øret anbragt) støbt metalknap (med nummertal).«(Heimild: Ordbog over det danske Sprog).
Orðmyndin er sostatt flutt frá eginligu merkingini, ið er at skera kennimerki í oyra á seyði. Hetta eitur í føroyskum »at marka«. Onkursvegna kennist tað tó føroyingum ov lættvunnið at nýta okkara egna orð »marka« í hesi merking. Av einihvørji orsøk stendur danska orðið sterkari í huganum.
Orðingin »oyramerkja« er tíverri at finna á nógvum heimasíðum, t.d. »Áðrenn ríkisstuðulin varð lagdur í blokkin, var ríkisstuðulin oyramerktur til almannaverkið, heilsuverkið og skúlaverkið.« – Her skal tað eyðsæð vera »markaður« í staðin: »Áðrenn ríkisstuðulin varð lagdur í blokkin, var ríkisstuðulin markaður til almannaverkið, heilsuverkið og skúlaverkið«.
Tað ræður um at hava í huga, at eins og seyður verður markaður, so verður peningur tað eisini.
