Forsøgan Brynleif og kona hansara, Elsa, búðu í Danmark í fýra ár, áðrenn tey fluttu til Føroya. Har niðri komu tey í samband við felagsskapin Evangelisk Børnemission og vóru við á barnalegum teirra. Barnaarbeiði

viku, tá vit komu úr ung­­­manna­felagnum, sang eg hann fyri fleiri undir lyktini á Stein­­brúnni niðri við Áarstovu (tá stóð ein jarnsteyri við eini petroleumslykt har), og hann ”gjørdi lukku” alt fyri

Hjallgrim sá eina torvu av seiði á slíkum botni, fekk hann sær eina hvíta fjøl og fortoyaði hana niðri á botn fyri at fáa seiðin at flyta seg norður á bleytari botn. Hetta riggaði væl og einaferð fingu [...] Hann kemur so inn til okkara og spyr mammu eftir synunum. Mamma sigur við hann, at teir eru allir niðri í fjøruni og taka sild úr gørnum. Tá í tíðini var tað soleiðis, at tá ið ein hevði lovað seg við einum

Skipið sigldi við fullari ferð. Tingmenninir allir og løgmaður vóru samankomnir niðri í lugarinum. Eingin stóð við róðrið, og lagnan rak fyri vág og vind. Hurðin brast upp, og tingmenninir hvukku við.

Tá leikurin hjá Line Knutzon og Jens Helleman kom fram niðri fyri tíggju árum síðani, varð hann sera væl móttikin. Fleiri skírdu hann tá at vera nýskapan innan danska dramaturgi. Nú leikurin “Guitaristarnir”

finna teir hvønn annan, og júst tí var tað, at Harrin hevði sent hesar tveir menninar á hansara leið niðri á Kongabrúnni í Havn. Tá teir skiltu, at hann ikki hevði tað so gott, so bjóðaðu teir honum at koma [...] frelsunarherinum, saman við konu síni Alexandru, har hann gleddi áhoyrarnar, bæði í salinum í Tórsgøtu og niðri á Vaglinum, við sínum greiða vitnisburði og vakra sangi. Jóhannes var sjómaður, og var nógv burtur

Mong okkara sita niðri megin partin av degnum. Gjøgnum dagin ganga vit bert stuttar teinar so sum út í bilin, inn á kontórið, á vesið, út aftur í bilin. Restina av tíðini sita vit niðri framman fyri einum

umstøðum: – Nógv liggur í at vera føroyingur, sum eg møti í mær sjálvari og øðrum, og av tí eg havi búð niðri so leingi, eri eg onkursvegna hálv bæði í Føroyum og í Danmark. – At seta eitt rúmdarfar á eina føroyska

bæði kunnu vera um Yanu. – Vit hava onga familju her í Keypmannahavn, men foreldrini hjá mær eru niðri í løtuni, tí pápi mín eisini er í viðgerð fyri krabbamein her á Rìkissjúkrahúsinum. Tá hann vónandi

langa ferð úr Føroyum til Danmark, og umvegis Wien til Tbilisi. Teir tríggir suðuroyingarnir búgva niðri og flugu ikki akkurát somu rutu, men júst sum landsliðið millumlendi í Wien, gjørdu teir eisini av