eina hampuliga leiðslu, og hóast Tjaldur eftir stuttari løtu fekk javnvág í aftur, var ongantíð ivi um, hvussu endin fór at verða. Eftir stuttari løtu høvdu teir aftur togað seg væl fram um, og beinan vegin

handelsens folk og millitæret og de fattige og spedalske, og så skarnet«. Frá próstinum hoyrir hann løtu seinni somu søgu: »Thi indbyggerne var, som han sagde, af naturen såre vrangsindede folk, ulydige

havnarborgarar fara at kenna jólahugnan. Ynski er, at vit fara at geva okkum stundir til at steðga á eina løtu, kenna samveru, hitta kenningar og gleða okkum til jólahaldið og ljósaru tíðina, ið jólini eisini

hevur ljóðað og tað hava sørvingarnir duga at brúkt. Hóast teir hava ligið undir, so hevur í seinastu løtu eydnast teimum at venda sær og vinna dystin. Sunnudagin spæla teir móti Fleyr og teir skulu vinna

nakrar røddir tosa á, fyri mær, óskiljandi sponskum, men alt tykist at vera í lagi, og eftir stuttari løtu havi eg fingið orðið á fryntligu hoyvíksgentuna, sum hetta skúlaárið hevur fingið møguleikan at búgva

stóð undir liðini á henni. Tí var hon heldur ikki sørt bilsin tá eg ringdi til henn-ara tá eg lítla løtu seinni var komin aftur á skrivstovuna. Hon dróg á bæði - jólamenn eru jú eitt sindur smædnir - men [...] tá samanumkom, tí tað fór henni í blóðið, so at siga. At henni dámar tað, skal eingin ivast eina løtu í. ? Tað er so ótrúliga stuttligt at síggja hvussu børnini reagera tá tey síggja jólamannin, og tað

at fáa eyga á nakra broyting. Sjálvandi, um nú teldurnar brenna saman, ja so verða vit eftir eini løtu sett um ikki túsund ár so eina øld aftur í tíðina. Í hesum áhugaverda ársskiftinum kundu vit hugleitt

sunnan skjótt, men Arnleyg í sunnan hevði ongan trupulleika við farvublokering, tí hon legði sp3!! Løtu seinni kom tann keðiligi veruleikin, tá hj Ess feldi kongin, og so tók Marjun 7 stingir í hjartara

Elisabeth bert manglaði eitt tal á einum av hennara mognu gekkum hetta kvøldið. ? Tá vit høvdu spælt eina løtu, uppdagaði eg, at eg bert manglaði nummar 11 á einari plátu fyri at fáa bingo, tískil vaks spenningurin

seinnapartin fyrstadag í nýggja árinum, komi eg at hugsa um tey menniskju, eg eri komin í samband við hesa løtu. Eg eri fegin um hesa løtuna, ið kanska var nakað stutt. Men í huga mínum og minni livir ein logandi