Fólkakirkjunnar Sjóvar prestajald: Miðføstusunnudag gongur talvan fyri Neyðhjálp Fólkakirkjunnar Sandoyar prestagjald: Talvan gongur fyri Neyðhjálp Fólkakirkjunnar (Breyð til heimin). Kirkju- og missiónshúsið

at eg fekk ikki lagt bókina frá mær aftur. Tá var ikki so lætt at fáa fatur á bókum. Bókasavnið á Sandoyar Meginskúla var ikki so bókaríkt, heldur ikki vóru so nógv yrkingasøvn har. Tað, sum var at lesa

so var hann tvey ár á Landssjúkrahúsinum, eitt skifti í Piteå í Svøríki, eitt ár kommunulækni í Sandoyar læknadømi og eftir eitt ár í Roskilde hevur hann síðani í 1993 verið á medisinsku deildini á La

Landsskattanevndina frá 1964-75. Frá 1975-81 var hann landstýrismaður fyri Fólkaflokkin valdur í Sandoyar valdømi. Hann kom aftur í Landsskattanevndina í 1981 og sat har til síðst í 90-unum. Hann var n

ova fríggjadagin, Kunningarstovan í Havn hósdag og leygardag, Vága Kunningarstova fríggjadagin, Sandoyar Kunningarstova leygardagin, Kunningarstovan Suðuroy hósdagin. Harumframt verður høvið at síggja

Lamhauge, Gøtu skúli, Asbjørn Berthelsen, Runavíkar skúlar, Karl A. Thomsen, Gøtu skúli, Eli Hentze, Sandoyar Meginskúli, Solveig Debess, Tofta skúli, Tove Rasmussen, CVU.

staðkendum fólki í Sandoynni og í Skúgvi. Innsavnanin verður gjørd í samstarvi við Marnu Jakobsen á Sandoyar Kunningarstovu og Julionnu Joensen á Sands bygdasavni. Verkætlanin kann vera við til skapa virksemi [...] Føroya vóna at henda søguliga verkætlanin við innalendis samstarvi verður við til menna vinnulívið Sandoyar sýslu, sjónliggera søgu okkara og skapa møguleikar soleiðis, at ferðafólk - bæði einstaklingar og

Evensen tók embætisprógv í 1902. Prestur vildi hann vera. Í 1902 tók hann við sum sóknarprestur í Sandoyar prestagjaldi og fór eydnuríkur heim við konu síni, ið var donsk. Men hana hevði hann brátt ta sorg

Rasmussen Skálavík: kl. 12, Jákup Reinert Hansen Skopun: kl. 18, Jákup Reinert Hansen. Talvan gongur í Sandoyar prestagjaldi fyri Bíbliufelagið (føroyska stiftsnevndin). 2. hvítusunnudag 9. juni Havnar kirkja:

framsýningarnar vóru vælvitjaðar. Tað er torført at siga nakað tal, tí tað komu so nógv fólk til Sandoyar um hvítusunnuna, greiðir Elis frá. Hátíðardámur og sorg Sannur hátíðardámur var í Skopun allar átta