mans í tuflum og hendur í lumma. Tá sigur mín ferðafelagi: “Eg haldi, at hatta eru føroyingar. Far og spyr teir.” Jú, teir vóru føroyingar. Um eg kundi hitta ein skipara. Jú, sigur ein teirra: “Eg eri skipari
møti eg Evald Kjølbro og spyrji hann, um eg kann sleppa við Skálaberg, sum liggur á Stongunum. Hann spyr, um eg keypti nakað frá teimum. Eg svaraði aftur, at tað var ikki nevniverdugt. Eg var ein leysur
sindur longur frammi. Tey velja tí at koyra. - Men, har er eingin bilur. Maðurin hyggur at mær og spyr, hvar hasin bilurin bleiv av. Vit vóru samd um, at bilurin ikki kundi hava vent. Hevði bilurin havt
eini skuld uppá hálva millión, sum tey verða noydd at gjalda av, hvønn einasta mánaða. Jenis av Rana spyr, um bankin ongar skyldur hevur mótvegis fólkum sum hesum. Hann sigur, at Miðflokkurin hevur ikki endaliga
at byggja búfelagsskapir á Toftum, á Strondum og møguliga í Vágum. Fyrrverandi landsstýriskvinnan spyr eisini, um stjórin í Bústøðum manglar nakra heimild frá stýrinum fyri at fáa gongd á bygging saman [...] eftir tilmæli frá stjóranum, og í samráð við Almannaverkið og Almannamálaráðið. Í síðsta spurninginum spyr landsstýriskvinnan, um byggiverkætlanir hjá Bústøðum verða bodnar út soleiðis, at øll kunnu bjóða
serligt hendir onkuntíð, sigur ein heldur kløkkur, men vælhýrdur rektari, Mads Winther, tá Sosialurin spyr hann um óvæntaða larmin uttan fyri skrivsstovu hansara. Og rætt hevði hann. Løtan var nevnliga stuttlig
frá, hvussu støðan veruliga var: At felagið hevði mist ein stóran part av eginpeningi sínum. Onkur spyr, hví teir ikki fingu sær ein stóran kassakreditt beinanvegin, heldur enn at dúva uppá eginpeningin
Kalsø, ein grein 52-fyrispurning um, hvat hendir í undirvísingarverkinum henda dagin. Tingmaðurin spyr í fyrsta lagi, um nøkur serlig átøk verða í skúlaverkinum í sambandi við sólarmyrkingina, og um skúlar
ikki er í seinna lagi at gera nakað við vegin nú, ið fólkatalið í bygdunum vestanfyri er minkandi, spyr Jaspur Anthoniussen. Petti fyri petti Í dag kann ein staðfesta, at tey hjá landsverki hava gjørt ávísar
vildi ikki viðgerast undir narkosu, men kanska lokalbedøvast. Tveir læknar vóru inni, og hin eini spyr tá, um eg ikki eri Beethoven elskari? Eg sigi, at tað eri eg og so segði hann, at so var bert at koyra