tunnlar Eystur um Fjall, ella ein undirsjóvartunnil til Svínoyar, hevði eg ivaleysur valt tað seinna. “Hells outpost” Ein fróðarmaður segði mær henda góðan dagin í Svínoy, at einasti grafitti, sum funnið varð [...] leivdunum eftir eingilskmennirnar, á Draganum. Har segði hann, stóð á einari forvitnisligari hurð “Hells outpost. Let it burn”. Lítið mundu hesir menn vita, um hvat í beyðst teimum aðrastaðni undir seinna [...] Hon var illani á holdum komin, útlúgvað og hjartkipt fyri heimferðini. Kendi tað uttan iva sum “Hells outpost”, hóast hon í veruleikanum, helst varð nærri paradísi, enn hon hevði verið áður.
Kaffe inde paa Jernbanerestauranten, men da jeg ikke vilde have noget, vilde de andre heller ikke. Jeg var i hele tager i meget skidt humør “í grúiliga ringum lagi.” Jeg var nemlig meget ked af, at der [...] fólkatingsmaður tá.) Tann 21. desember vóru Egil og Chr. heima hjá Carl Bergh, sum var giftur við Helene, dóttir gamla Restorff. Greitt verður frá henni í Ólavsøkublaðnum hjá Sosialinum. Hon var omma Estrid [...] spillede Brigh, mens Bedstemoder og jeg var Tilskuere. Vi tog Hjem Kl. henved 12. Jeg sad og halvsov hele Tiden derinde, men jeg var selvfølgelig nødt til holde Øjnene aabne, mens vi kørte hjem. “Edith mundi
Lise Helen Ofstad Marinbiolog · Havstovan Det hele startet med at tiden for søknadsfristen til prosjektpenger fra ”Fiskivinnuroyndir” i 2005 nærmet seg med store steg. Vassild var et tema, som vi på Havstovan
saaledes at jeg straks kørte til Faxinge Sanatorium. Det var overmaade koldt. Jeg sad saamænd og rystede hele Tiden, mens vi kørte til Sanatoriet, og det blev ikke en døjt bedre efter, at jeg var kommet ind [...] “eitt ørt beist.” Jeg blev straks puttet i Seng. Kl. 9 blev der slukket. Jeg laa imidlertid og frøs hele Natten. “Blundaði ikki eina løtu.” Nakað seinni varð hann vaktur av einum nýggjum sjúklingi. “Han [...] nogle Krykker, ved en anden et forlorent Ben o.s.v. i den dur. Jeg lukkede selvfølgelig ikke et Øje i hele Natten.” Hann ilskast inn á mammubeiggjan Chr., sum ikki vildi hýsa honum. Dagin eftir er Egil
vóru Sophie Helene (1847-1926), Jørgen Poul (1852-1936), Fanny Thora Jacobine (1850-1936), Johanne Franciska f. 1857, Meinhardt Martin (1862-1917), Frants Carl Sophus (1863-1940), Helene f. 1866 og Aage [...] Jacobine og M.C. áttu børnini Andreas William, Helene g. Bergh, Frants, Henriette g. Lützen og Johan. Andreas William, sonur gamla Restorff, giftist við Sophie Helene, dóttir Jørgen Frands. Eitt av teirra børnum [...] Jørgen Frants Helene er einasta barn hjá gamla Restorff, sum ikki er jarðað í gamla kirkjugarði. Ein ommudóttir hennara Estrid varð ímyndin av Barbaru í bókini hjá Jørgen Frants Helene var Gamle Restorffs
ljóðið saman í eina suppu, ið bar boð um, at ljóðblandarin hevði gloypt ov stóran bita. Løg sum My Hell og Done Pretending, ið á fløguni hjá Sic hava nógv meira uppá seg enn monotoman larm, druknaðu á hesari
, sigur tann eina við stórum eygum, tá okkurt nýtt um onkran fittan drong kemur fram. - Seriøst? Helle, tað er kul, svarar tann næsta skjótt, tá tíðindini verða váttaði av henni, sum byrjaði prátið. Men
“eina góða løtu.” 19. November Vanlukka á redini Havde Hovedpine hele Dagen igennem. Havde sovet daarligt, da vi havde megen Storm hele Natten. Flagstangen gjorde jo en vældig Støj. I Gaar aftes skete [...] der skulde til Vestmannahavn. Det var i hele taget et skrækkeligt Uvejr. 2. December Stadig væk meget koldt, og der rasede en Snestorm af en anden Verden hele dagen igennem. Man var stadig bange for [...] ulykke. 3. december Befandt mig nogenlunde godt hele Dagen. Efter Middag var Barberen hos mig og gav mig et grundigt Hovedbad. Siden klippede han mig. Det hele varede næsten en Times Tid. Om Aftenen havde
sjálvum ikki høvdu nóg nógv uppá seg. Bólkurin endaði við lagnum hjá Fróða Hansen, ?Nobody Goes to Hell For Having Loved?, ið hevur verið nakað at hoyrt í miðlunum seinastu tíðina, og hetta lagið var nokk
Auken, ivaðist biskoppurin ikki í, at orðini ikki kundu hóskað betur til júst hann. Í síni røðu segði Helle Thorning Schmidt, forkvinna í Sosialdemokratiska Flokkinum, seg ofta hava varnast, at Svend Auken [...] døpur men altíð full av lyftum: ?Nú er tað upp til okkum at bera dreymarnar hjá Svend víðari?, segði Helle Thorning Schmidt í síni seinastu heilsan til partamannin. Christiansborg Slotskirke var á tremum av