Løgmaður hevur lagt seg á valdið

Mentanar- og listaumhvørvið í Tórshavnar kommunu er fjølbroytt, og tað skal tað vera. Hetta kemst fyrst og fremst av tí stóra ágrýtni, sum fólk í kreativu vinnunum og mentanarumhvørvinum hava. Sum høv

mær at meta um, men vit hava í dag sent alt til­far í mál­i­num til ein fjølmiðil, eft­ir eina inn­lits-umbøn, so tú sum part­ur í máli­num kanst her­við eisini fáa tað tilfarið vinarliga Eyðun Mørkøre

frá Frans Restorff. Tú hevur ikki eingang loyvi at nýta hetta orðið longur uttan at diskriminerað litt fólk í heiminum. Sjokolkátan í nekarakyssunum vóru stoypt í bylgjutum formi, so sóu út sum fimm ella

trupul­leikar, tí hann ikki hevði akta boðum. Var koyrd­­ur til hús, uppsagdur og almenningurin fekk inn­lit í hvør hevði sagt hvat nær, hvar, hví og hvussu. Spurningurin er, hvat veru­liga orsøkin var til hesa

oyraringur? Inn gjøgnum gluggan flýtur ljósið. Hon er umgyrd av ljósinum, reivað inn í glóðheitan lit, sum er kærleiks og bardagaliturin. Tær mjúku linjurnar, sum bera brá av bleiktrandi ljósdropum, fevna

myrkaviolettum, komu beint úr listamansins huga og vórðu, uttan skitsu ella undantekning, skaptar um til lit og umgerðir. Markið millum rúm og tíð, dreym og veruleika, upplivað og gyklað er her burturkámað. Emil

okur kunnu vísa tolsemi og virðing fyri øllum uttan mun til kyn, rasu, húðarlit, átrúnað, politiskan lit, kynsliga sannføring o.a., er, at okur - um tað ikki er ein viðføddur eginleiki - læra ella ogna okum

royndini, so sæst, at stórur partur byggir á eina aveldaða fatan av, hvat læring er, lítið og einki fyri­lit er fyri menningini hjá børnum og tað verður ikki grundað í einum sam­felags­ligum samanhangi, hvussu

hev­ur verið nógv ávirkaður av gull­liðnum hjá GÍ mitt í 90’unum. Hann hevur eitt heilt serligt inn­lit í gyltu árini hjá GÍ, sum fyri tað mesta var mannað av lokalum leik­ar­unum, sum teir flestu ar­beiddu