sat dygst undir tvørtrænum í mótsatta borði. Fagnaður á vágbingum, og gøtumenn stóðu sum runnir í stein. GÍ, sum saknaði bæði Sámal Joensen og Søren Skov Jørgensen, royndi at trýsta meiri, og teir fluttu

gjørdi ikki mun. Síðani royndi eg við albógvanum, men tað segði tað sama. ­ Men tíbetur fann eg ein stein, sum eg knallaði ígjøgnum ein lítlan rút, so eg fekk hurðina upp og slapp inn. ­ Ein ketildrakt lá [...] aftaná, eri eg púra vís í, at var bilurin hjá landsverkfrøðinginum ikki har, og fann eg ikki ein stein, so eg fekk brotið rútin, so yvirlivdi eg heldur ikki hesa ferðina, sigur Marianna Joensen. Hevur [...] í, at var hon ikki so heppin at finna jeepin hjá landinum, og var hon ikki so heppin at finna ein stein, so varð hon heldur ikki bjargað. Fjarða burtur Gunnleif Midjord heldur, at tað er sera umráðandi

fingið skjalprógvað, at heldur enn at fjálga, smæddust teir ikki fyri við vitandi og vilja at leggja stein oman á byrðu. Hvørki embætisverkið danska ella politikararnir, hvørki borgarligir ella sosialistar

onki skuldi henda. Men tað var ikki nóg mikið. Seinnapartin leygardagin var eitt brot, sum tók ein stein úr fjørðuni og slongdi hann niður yvir eitt av kørunum, so lokið brotnaði. Tað hendi ikki meira tá

okkum, at tað nyttar onki at fara til Danmarkar at lata tjóðveldið rópa uppá kalk og sambandið uppá stein. Tá verður framvegis sum í Babylon. Javnaðarfloksins støða er valmatematiskt hin sama. Fáa vit umboðið

áhugavert. Tutl er eitt gott arbeiðs-pláss Vit hava eisini verið inni í Tutl og spurt Hjalta Grá-stein, sum er í starvsvenjing har, hví hann valdi Tutl til arbeiðspláss í tvær vikur. »Eg eri sera áhugaður

áhugavert. Tutl er eitt gott arbeiðs-pláss Vit hava eisini verið inni í Tutl og spurt Hjalta Grá-stein, sum er í starvsvenj-ing har, hví hann valdi Tutl til arbeiðspláss í tvær vikur. »Eg eri sera áhugaður

onki um, at teir boðaðu frá. Tað haldi eg var góður sjómansskapur, tí teir kunnu ikki kenna hvønn stein undir Suðuroynni Pauli Lassen heldur, at tað var einki forgjørt um Vaktar og Bjargingartænastan setti

hann, tá ið hann var 1_ ára gamal: »Hatta, nei hatta er ikki lívført, tak um beinini og slá høvdið í stein, hasum skapast einki burtur úr í hvussu er«. Og gjøgnum uppvøksturin sigur sami maður javnan: »Tað

ábyrgd at fáa tað í jørðina. Hann ber tað burtur í myrkrinum út um býin, út um ánna og niðan undir ein stein kirkjubømegin Sandá. Hann vaskar tí lítla gentubarninum í ánni og leggur tað í ein løriftsposa. Har