eisini alt ov hált at ganga til altars. Tíverri, eg fái ikki komið til døgurða í dag, tí eg skal giftast. Tíbetur er trettandi mánaðin ikki til í okkara álmanakka. So 2012 er seinasti kjansur í okkara tíð

Hjúnalag teirra var eitt kærleikshjúnalag. Hetta var nýtt, tí frammanundan sluppu tey ungu ikki at giftast, uttan so at foreldrini góðkendu hjúnafelagan, og tá var serliga hugt eftir, um ognirnar vóru nóg [...] hjúnalag. Tey vuksu upp sum grannar, men tað kom ikki upp á tal, at dóttir hoyvíksbóndan skuldi giftast við traðarmannasoninum Uttan fyri Garðar. Nei, hann var ikki nóg góður til hennara! Nú hendi so tað

Kristinu. Hann helt vist, at hetta var ein ov stórur biti fyri ein so ungan mann. Axel og Elsa skuldu giftast, tá teir komu aftur. Elsa seymaði útstýr, og hon fekk seg ikki at trúgva, at Kristina var burtur­gingin

og ikki kemur aftur. Tískil doyðu skiparin og hansara tveir svágrar frá 13 børnum. At tæna og so giftast Elsa kom at tæna ymsa staðni, sum tað eisini var vanligt hjá gentum. Eisini at passa konur upp, sum

børnini føldu seg veruliga sum systkin. Tey kendust so mikið væl, at tey høvdu ikki droymt um at giftast við hvørjum øðrum, hóast tey komu frá ymsum støðum og ættarbólkum. Á barnaheiminum gingu teir eisini

fýra konur. Hon var ikki noydd at gifta seg við hon­um. Hetta vildi hon sjálv. Hon vildi heldur giftast við einum væhav­andi manni enn at ganga allar sínar dagar og stríðast og strevast. Tað var ikki við

gudjimenn, sum mugu drepa mann ella leyvu fyri at kunna roknast fyri at vera rættur maður og kunna giftast

heidnum um­hvørvi. Tá ið hon var smágenta, varð hon lovað burtur til ein mann, sum hon seinni skuldi giftast við. Hann hevði goldið fyri hana, men hon hevði ongantíð sæð hann. Gjaldið var tíggju krukkur av

Í samfelag teirra hevur gjøgnum øldir verið ein óskrivað lóg, sum sigur, at teir fyri at kunna giftast helst skulu hava dripið annaðhvørt eina leyvu ella ein mann úr einum øðrum tjóðflokki, sum skuldi

byrja við. Hug­­burðurin hjá foreldrunum var, at dreingirnir skuldu arbeiða og gent­ur­nar skuldu giftast. Hví skuldu tey tá ganga í skúla? Hesin hug­­burð­ur er tíbetur munandi broyttur. Landið eigur alt