nevniliga at isolera seg ella bert síggja heilt avmarkaðar samstarvsmøguleikar. Hóast nógv uppá hjarta og siðiliga og vælmeinandi framførslu so tykist formaður Tjóðveldisfloksins ikki at megna at fáa
tað vita tit væl, men sannleikan tola tit ikki at hoyra. So er tað nakar ið onki annað hevur uppá hjarta uttan at rópa bøøø, ja so er tað tú og tínir líkar. Tað tú kastar eftir Javnaðarflokkinum og Sam
uttan Guðs hjálp. Tað er ein, ið ikki roknar við Guði, tí sum sálmaskaldið sigur í sálma 141: »Í hjarta dárar siga: Ei nakar Guð er til!« Tá ið Jesus sigur hesi orðini, sigur hann tey um ein ríkan, um
henda, at lagt verður saman við Kall.fo. Og soleiðis kunnu vit halda fram. Kapitalurin hevur onki hjarta og bert eitt endamál: at vaksa og eta og vaksa enn meiri. Miðflokkurin á varðhaldi Miðflokkurin kennir
uppihald at liva av at skriva í Føroyum. Kortini ætlar hann at halda fram, tí hann hevur nógv upp á hjarta, sigur hann. Væl vitandi, at lesaragrundarlagið í Føroyum er lítið, setur hann tó sítt álit á, at
verður um. Onkur sigur 4 ára skiftistíð, meðan aðrir siga 12 ár. Nú koma vit til tað, eg havi upp á hjarta. Eg eri ein av teimum, sum skal leggja til rættis, hvussu almenningurin skal kunnast best møguligt
dugdi at fáa øll at kenna seg væl í tíni kæru heimbygd Kvívík. Kvívík átti eitt heilt serligt pláss í hjarta tínum, og tosaði tú ongantíð ilt um bygdina. Tú gjørd eisini títt til, at bygdin var eitt gott og
samarbeiði sum koblar Føroyrar saman við útheimin. Dánjal D. Á Neystabø virkar til at hava nógv uppá hjarta, og hevur víst við sínum undanfarnu avrikum at tað er talan um haldfastar og gevandi útgávur bæði
tætt við norsku kirkjuna, har sera vakurt er inni og tey vóru sera fitt og gestablíð og vístu sítt hjarta, kanska tí eg var føroyingur og dugdi at tosa. Tey hava ongantíð sæð meg fyri, men eg segði við tey:
eisini tvørtur um landafrøðilig mørk, leggur hann aftrat. Partur av samfelag Vágur er ein bygd við hjarta og sál, og her kennur tú teg ikki sum eitt nummar í røðini. - Her ert tú partur av einum samfelag
