Clickhaze. Á konsertini fer Clickhaze at spæla bæði nýtt og gamalt tilfar. Clickhaze eru: Petur Jensen og Eivør Pállsdóttir, sang; Jón Tyril og Bogi á Lakjuni, guitar; Jens Thomsen, bass og Høgni Lisberg, trummur
Thomsen, Jan Zachariassen, Jákup Zachariassen, Ósbjørn Jacobsen, Símun Konoy og yndisiliga sprundi Eivør Pálsdóttir. Hon má verða gentan við teimum føgru bláu eygunum og tí fagra gula hárinum. Jú nógv gott
lari. Prix Føroyar hevur eisini týdning, hóast eg ikki eri samdur við konseptinum, men t.d. hava Eivør og Teitur vunnið Prix Føroyar, sigur Georg, sum tó hevur eitt hjartasuff: ? Føroyskur tónleikur er
hann sungin. Kann í hesum sambandi ikki lata vera við at nevna, at okkara kendasta sangkvinna í dag, Eivør Pállsdóttir, hevur gjørt annað lag til sangin, og hevur við síni gullrødd borin hann fram m.a í kirkjuni
Clickhaze. Á konsertini fer Clickhaze at spæla bæði nýtt og gamalt tilfar. Clickhaze eru: Petur Jensen og Eivør Pállsdóttir, sang; Jón Tyril og Bogi á Lakjuni, guitar; Jens Thomsen, bass og Høgni Lisberg, trummur
Clickhaze. Á konsertini fer Clickhaze at spæla bæði nýtt og gamalt tilfar. Clickhaze eru: Petur Jensen og Eivør Pállsdóttir, sang; Jón Tyril og Bogi á Lakjuni, guitar; Jens Thomsen, bass og Høgni Lisberg, trummur
Clickhaze. Orsøkin til heitið samtak er, at her eru savnað góð nøvn úr øðrum bólkum. Við Petur Jensen og Eivør Pálsdóttir á odda náddi bólkurin finaluna í 1999 og ikki er ov nógv sagt, at fólk væntaði sær eitthvørt
øðurnar í Havn. Meira um hendan politikkin seinni. Kann tað hugsast, at nøvnini, ið draga fólk – Eivør, Teitur, til ein mun, Týr, kanska fløguaktuelli Eyðun Nolsøe, heilt einfalt ikki høvdu áhuga at spæla
eisini annað at bjóða enn bara vatn: Søgur og mentan okkara, kvæðini, stevnurnar og festivalarnir, Eivør og Teitur o.a. Vit hava so nógv áhugavert. Men um vit skulu vekja meir enn bara áhuga, mugu vit branda
tykist samstundis eisini at halda áfram við tí, sum einamest gjørdi útslag á finaluni í Prix Føroyum. Eivør Pálsdóttir steið fram sum tann stóri frontfigururin hjá bólkinum, og tað var eisini so at siga rundanum