hetta ikki er so løgið heldur. Tí tað ber ikki til hjá fólki at gera viðmerkingar til ein ætlaðan politikk út frá eini beinagrind aleina. Fyri at fáa eitt breitt og grundleggjandi orðaskifti er neyðugt,

tit hava meira enn dupult so nógva undirtøku, fyrr enn tit einsamallir kunna fremja tykkara egna politikk. T.v.s. at skulu tit ella vit ella aðrir vinna nakað á sjálvstýrisleið, so má hetta gerast sum úrslit

veljarafjøldini, tað er tekin um ein djarvan politikara. Óg hóast tað er so stutt síðani, hann kom upp í politikk, so tykist veljarin at hava fingið tokka til formann Javnaðarfloksins sambært seinastu veljarak

tvørturímóti, tað vit hava megna er, at bygt eitt nútímans samfelag upp, áðrenn tú Høgni kom uppí politikk, tað er ikki hesu seinastu fýra árini henda samgongan hevur sitið at okkara samfelag er bygt upp

floksfelagar.(Sjálvandi skulu vit ikki gloyma, hvørji vit eru. Sjálvandi skulu vit byggja okkara politikk og tilveru á ta hugsjón, sum hevur savnað okkum. Grundin er tann sama, men vit noyðast at modernisera

panikkur komin í samgongulimir, nú valg stendur fyri durum, og tit fara at fáa fólksins dóm yvir førda politik, verður eitt uppskot gjørt í skundi fyri at lappa uppá verandi pensión. Tá tú skrivar, at samgongan

eina leiðbeining ið hvussu politikkur virkar í Føroyum?« Skrivarin letur til at halda føroyskan politikk vera nakað øgiligt, sum ein persónur sum Tórbjørn Jacobsen ikki klárar at skilja. Eg fari her at [...] Jacobsen brýtur reglurnar og vil hava sannleikan fram fyri fólkið og harvið føroyingin við í føroyskan politikk. Men sjálvandi hava fólk rætt til ikki at dáma arbeiðslagið hjá Tobba. Maðurin er jú ikki perfektur

tit hava meira enn dupult so nógva undirtøku, fyrr enn tit einsamallir kunna fremja tykkara egna politikk. T.v.s. at skulu tit ella vit ella aðrir vinna nakað á sjálvstýrisleið, so má hetta gerast sum úrslit

hetjudyrkanini. Hatta er ein spurningur um politikk og áhugamál, ikki persónar. Eg havi ikki ætlað at siga nakað um persónin, men nettup um hansara politikk og áhugamál, sum hann legði framm í skrift og

lisið samfelagsfrøði í London og á Fróðskaparsetrinum, finst at tí, hann nevnir ”frelstan elitu politikk”. Hann lýsir seg sjálvan sum ein statskritiskan liberalist, og hann heldur ikki, at nakar politiskur