fyri Europa. ”Tú situr í Europa”, svaraði hann. ”Tí snýr Europa seg ikki um virði? Um kristnan siðaarv og siðmenning? Um fólkaræði? Um virðing fyri mannarættindum? Og landamørkum? Minst til: Vit hava somu [...] var á fundi við hann. Tað var sagt í einum positivum tónalag. Og tað sigur alt um støðuna hjá hesum landi. Tey hava eina vón um at – yvirliva... Ímynda tær ein norskur ráðharri hevði sagt tað sama. Vit [...] tá tað snýr seg um trygd. Vit góvu teimum ymiskt, sum kanska kann gera tað møguligt hjá teimum at klára seg. Seyð til summi, hønur til onnur, mat og reiðan pening til nøkur. Hetta er alt hjálp, sum føroyingar
til 1970. Sostatt er talan um eina gamla familjufyritøku, ið nú fer í søguna. Neyðugt við handli - Ein handil á bygd skal leggja dent á matvøru, sigur Leivur, tá spurt verður um líkindini at reka handil [...] fyri somu tilboðum. Men um ein dugir, so er grundarlag fyri at reka handil. Tað er eisini neyðugt at hava handil í Sumba. Nógv eldri fólk eru og fólk kann ikki fara av bygdini, um tey skulu hava ein pakka [...] ligt arbeiði, sigur Leivur. Men Leivur hevur havt nógv at bjóða, umframt matvøru. - Vit hava havt alt møguligt og hava eisini útvega ymiskt. Tað hevur verið eitt slag av kundatænastu, sigur Leivur. Ikki
Heygar”, har Ingeborg hevði gjørt alt klárt, til vit komu. Tú vart bara so serlig, so heilt ótrúliga sterk og beinasom. Fari aftur um tað farna, sum kom aftur. Byrjanin til alt var sambandið millum Óla Hans [...] bara alt ! Myndugleikin skein av henni, - hon var so gløgg, kendi fagrar bókmentir langt út um landoddarnar og legði aftrat sína lívsáskoðan. Fyndug og beinrakin gav hon til kennar, hvat hon helt um tað [...] Svínoyareiði, varð lagt suður um, og lítil tími lagdur aftrat siglingini. Spýggjubakkarnir vórðu mangan dúgliga brúktir. Men hevði tú fingið føturnar upp á land, var alt í lagi, tí altíð tók Ingeborg ímóti
kálvar, seyð, dunnur og høsn. Eg minnist, at kjallarin var fullur við kríatúrum, og eg minnist eisini, at vit einaferð høvdu tvær kýr við kálvi. Vit høvdu eisini hund og kettu. Hóast tey høvdu kúgv alt tað [...] nú skulu fólk hava pengar fyri alt. Petra Joensen hevur ongantíð havt koyrikortið, men hon plagar at heita á 79 ára gamla, Karl Mikkelsen, sum eisini býr í Gásadali, um at keypa fyri seg í Sørvági, tá [...] rópa. Herfyri hittu vit gásadalskvinnuna, sum føroyingar áður hava sæð í SvF, har hon hevur sagt frá um Gásadal og hevur spælt løg á harmoniku. Tá vit komu á gátt, var hundur hennara Roy fremstur við úthurðina
hesum túrum. Men teir strongu, strevnu og mangan vandamiklu túrarnar um veturin í øllum veðri røddi hann ikki so nógv um, men hann tók alt við tolni, og høgra hond visti ikki altíð, hvat vinstra hon gjørdi [...] stóra áhuga. Niels Jákup hevði ógvuliga stóran áhuga fyri náttúruni, honum dámdi væl at fáast við seyð og livdi annars við í øllum tí, sum hoyrir lívinum til í einari bygd sum Fámjin. Sum fjallmaður fer [...] saknaður, tí nú fækkast teir, sum ganga í rókunum vestanfyri. Hann fór sum oftast tíðliga frá húsum um morgnarnar, so hann hevði tíð til at eygleiða seyðin og fuglalívið í haganum á veg til arbeiðis. Og
var deyður, bert 59 ára gamal. Tað var sum um beinini fullkomuliga vóru skrykt undan okkum, ein djúp óskiljandi sorg. Babba var jú ungur og púra frískur, alt var so óveruligt og so tað, at eingin lækni [...] væl, bæði heima, í haga og annars við tí tú vart upptikin av. Tit høvdu seyð í fjósinum, sum tú segði, so høvdu vit okkurt at gera um veturin. Tá tú nú vart vorðin umsjónarmaður í Nólsoy, hevði mamma fingið [...] stórari og tungari sorg. Góði babba, tú og mamma skuldu halda 35 ára brúdleypsdag, og høvdu tit tosað um hendan dagin, sum var 2. jóladag. Tað var so hugnaligt at koma til tykkum tann dagin, men so skuldi
dag, hugsar Magnus um árini, sum - um alt gongur væl - liggja fyri framman, og hann hevur kanska onkrar dreymar í lívinum aftrat. - Eg havi ongantíð verið sjómaður, so hvør veit, um eg ikki vildi roynt [...] eisini. Nú fáa vit at síggja, hvussu verður frameftir, sigur hann brosandi. Alt eru seyðabøndur Hyggja vit eftir nøkrum fakta um jarðarviðurskiftini í Lamba, hoyra 29 merkur av landsjørð til bygdina, og [...] nakrantíð sum bóndi hugsað um mjólk? - Í áttatiárunum kom eg til ta niðurstøðu, at bøurin í Lamba ber ov lítið gras. Tískil hevði fóðurgrundarlagið til neyt eisini verið ov lítið. Um meira stráfóður var í bygdini
Tað ræður um at koma aftur um bógvin úttan at paða. Ofta er tað her, onkur biti fer upp í skinnið. Men tað gongur bara væl, og so er sloppið. Næsta takið er at koma runt reyvina. Tá ræður mest um at røkka [...] bara væl. Fyrr var ikki lukkuligt at vera staddur aftan fyri seyð, sum skotin varð. Tá gomlu byrsurnar vórðu brúktar, varð altíð hugsað um, hvar kúlan kundi finna upp á at fara. Nú píkabyrsurnar verða [...] umstøður til. Rist verður omanfyri. Frambeinini fáa ein skurð um knæliðið aftantil, og kvívurin verður settur undir skinnið og skorið verður fram um hálsin. Haðani niður eftir, til sprett er heilt oman. Síðan
veggja. Tað fer dagurin í dag óivað at verða fullgott prógv um. Gullbrúðarparinum verður ynkst hjartaliga tillukku á teirra stóra deg og alt tað besta í tíðini fyri framman við vøkrum vesturskini. Gullbrúdleyp [...] passaði seyð. Men tá ið børnini vóru hálvvaksin, fór Hilda at arbeiða fisk í Agnavík. Fyrst í sjeytiárunum fekk Allin sjúkrakassin í Hvalba at røkja eftir pápa sín. Tá varð kravt inn fýra ferðir um árið Uttan [...] Í 1963 fór Alllin til Grønlands at arbeiða í Føroyingahavnini og har var hann í nøkur summur. Men um vetrarnar var hann á kolinum.Tey síðstu árini tókst hann við ymisk arbeiði, róði út við Norðlýsinum
til láturs, um menn onkuntíð, tá teir gingu fjøllini (royting og skur) og arbeiði við hagreiðing av seyði gekk sína vanligu gongd, so kundi viðhvørt okkurt orðaskiftið, um seyð, haga, ella um hvat skuldi [...] standa vit spyrjandi, men tó við vón um, at tann sum øllum ræður leggur ikki størri byrðar á okkum, enn vit eru ment at bera. Góða Karla, tú skalt hava stóra takk fyri, alt tað góða sum vit fjallmennirnir hjá [...] helt á, til Finnur til seinast segði okkurt stuttligt, so alt bleiv ein berur látur. Finnur, eg vildi so gjarna duga, at takka tær fyri alt tað góða eg minnist teg fyri, men tíðverri, eg dugi tað ikki