ein persónur úr einum ævintýrheimi. Heldur hinvegin. - Hetta gjørdist ein sonn prædika fyri meg, at Gud gjørdist menniskja og gav son sín bókstavliga, at liva undir fólksins korum so sum tey vóru tá í tíðini

abbabørnum, og ikki minst mínum góða sperriluti fyri stuðul og hjálp og siga við skaldinum: Tøkk havi Gud fyri lívið. Frá ættum, ið fóru, eg arvaði her ta mold, eg um árini dyrki. Teir ruddaðu upp bøin, teir

moralskum og skilvísum slag. Teir stillaðu spurningar. Hvussu kann ein eingil ísáa eina jomfrú? Hví krevur Gud í Gamla Testamenti, at hansara fylgisneytar skula átaka sær at fremja fólkadráp? Hvussu kann ein maður

hvad der læres der, og jeg synes godt om, hvad han der skriver. Det er godt at lære sig selv og sin Gud at kende og få øjet op for hvad der er kønt?... Við hesum fáu gløggu orðum samanfatar Ada Rasmussen

Christian Matras, men eisini til Trónd Olsen og danskaran Peter Stavnstrup. So tað má sigast at vera ein guds lukka, at handritið er til í heilum líki. Christian Matras fór á Gyldendals forlag við handritinum

Christian Matras, men eisini til Trónd Olsen og danskaran Peter Stavnstrup. So tað má sigast at vera ein guds lukka, at handritið er til í heilum líki. Christian Matras fór á Gyldendals forlag við handritinum

(p 139) »Tað føroyska summarið, tað var bara eitt slag av upphiting, ein ússaligur radiatorur, sum Gud hevði skrúvað frá har norðuri...« Málburðurin Tað, ið eyðmerkir Jóanes framum nógvar aðrar er háttur

brúka bíblina sum lógbók í revsirætti, sum summi tykjast at hava hug til í dag. Heldur lærdu vit um Guds kærleika til menniskjuni og fingu at vita, at vit áttu at (royna at) fyrigeva teimum, sum syndaðu

livir og andar fyri tónleik, og mítt ynski er at gera tónleikin til mítt livibreyð. Men trúgvin á Gud hevur stóran týdning fyri meg, og Hann havi eg við mær allastaðni, har eg fari, leggur Sigrið dent

og ávarað okkum, so vit náddu út. Tað vóru so nógv ting, sum kundu verið øðrvísi, men sum til alla Guds lukku kortini vildu væl til. Eitt nú var Tór farin úr sínum kamari, tá eldurin kyknaði har, helst