har, men ein dag um vikuna rættir Poul Johannes, ið nú er farin um pensjónsaldur, eina hjálpandi hond. Síðani 1883 hevur skúli verið í bygdini á hvørjum ári, tó undantikið 1994-95, tá ein árgangur datt
havt tann trupla setning at finna ein nýtiliga loysn á einum eymum máli. Nevndin hevur havt hepna hond og er samd um eitt tilmæli, sum er fakliga forsvarligt og politiskt nøktandi. Niðurstøðan hjá Múrnevndini
Per. Um tað á nakran hátt bar til hjá honum og somuleiðis Herborg, konuni, at rætta eina hjálpandi hond, tá ið á stóð, so vóru tey fús at hjálpa, hóast tað er ein djúp gjógv millum húsini, so var ein trygg
profeturin, Habakkuk, um kaldearar, sum løgdu Judaríki í oyði. Eisini her síggja vit Guds yvirstýrandi hond. Menniskju sleppa bara at gera tað, sum Gud loyvir. Í fyrsta kapitli sigur hann Soleiðis: Tí Eg lati
leitimið. Potentialið er stórt enn. 3. útbjóðing Á Jarðfeingi sita tey í løtuni og leggja seinastu hond á tilfarið til 3. útbjóðing. Hetta hevur tó ikki stóran skund, tí í løtuni eru øll eygu vend móti
óneyðug mistøk vóru, lítið bit var í framrættaða spælinum, meðan møguleikarnir kundu teljast á einari hond. Hóast liðini á vøllinum vóru sera lítið undirhaldandi, so eigur Jens Petur Brattalíð, dómari, rós
eisini vaks upp, hevur skrivað síðan hann var smádrongur. Tað fyrsta sum stóð á prenti frá hansara hond var í blaðnum Barnatíðindi sum Jákup Berg, lærari í Øravík, ritistjórnaði. Jens Pauli var tá bert
okkum politikkarum, er at síggja hann, hana og tey, sum av ymiskum ávum treingja- og rætta teimum hond. At senda teimum, sum ikki eru á ovastu rókum, men sum stríðast fyri ikki at detta útav niðastu rók
Heri Simonsen heris@sosialurin.fo Fótbóltslandsliðið hjá Liktinstein hevur eina væl hepnari hond enn føroyska A-landsliðið. Teir fáa sigrar og javnleikir í hvørjari undankapping nú. Í seinastu undankapping
um. Í gjárkvøldið var alt NSÍ liðið samlað aftur við Løkin, og í kvøld fara teir at leggja síðstu hond á fyrireikingarnar til síðsta heimadystin í ár. Tað verður í hesum dystinum, at tað verður staðfest
