fleiri fiskar og lekrari grind, er fyrsta viðmerkingin hjá Jacob Haugaard, tá Sosialurin í telefonini spyr hann um Johan í Kollafirði og Hin stuttliga flokkin. Kendi skemtarin Jacob Haugaard, sum so mong við

leiðslu vóru við til at snýta starvsfólkini. Hvussu skulu vit hava álit og trúvirði á slíkum monnum, spyr Ingeborg Vinther.

margfaldi í listini og í mentanini verður vird fær innivist í sendingunum Hesin lesarabrævhøvundurin spyr um lesarin kann kenna teir føroysku almennu miðlarnar aftur í hesum krøvum. Gev okkum undirhald við

eisini fyri at spara okkum í gamalsaldrinum, sigur Eyðfinn. So hyggur hann uppá Sólvá, meðan hann spyr, um tey nú høvdu búð tíggju ár afturat á Grønabóli, um tey so nakrantíð høvdu flutt av sínum eintingum

hann og tekur uppaftur, at tað er hóast alt konjuktururin í samfelagnum, sum avger tað heila. Hann spyr, hvat tað nyttar at analysera og analysera. Í 1993 søgdu frøðingarnir, at tað aldrin fór at verða

hon nakrantíð áður hevur verið. ? Tá ið eitt plátufelag umhugsar at taka ein tónleikara til sín, so spyr tað fyrst, hvussu nógv tað fer at kosta teimum. Teir spyrja ikki, hvussu nógvar pengar, teir kunnu

eg ynski eisini, at hann eisini skal verða tín besti vinur. Hann elskaði teg! Men elskar tú hann?!, spyr ungi maðurin út í salin. Hann tekur til nøkur ørindi úr Bíbliuni, og endar so vitnisburð sín við eini

tað er ikki nakað óvanligt at fáa teldupost frá Jógvani Gerðalíð. Um tað stendur fast hjá honum, so spyr hann okkurt av abbabørnunum. ? Teldan verður tó nýtt fyri tað mesta at skriva við, sigur hann. Lívsstarv

gágguveiða lata seg gera uttan at nerva verandi línuveiði, tá ið rúsurnar standa á bestu línuleið? spyr hann. Kári sigur, at útróðrarbátar, sum royna við línu og veiða gággu við rúsum til egna nýtslu, nú

áhugaverd hjá einum íleggjara, sama, hvør politiski liturin er. Hví skuldi ein føroysk avís verið øðrvísi? spyr hann. Jamen góði Jan! Tað er ikki avísin, sum eg havi kritiserað fyri nakað. Munurin er íleggjarin