peningin – tú hevur jú fulla heimild til tess! Eitt afturat: Vælsignaðu samgongutingfólk, leggið ikki stein omaná byrðu hjá teimum, sum skulu taka sær av okkara gomlu. Tað, sum gongur fyri seg nú, er so langt

hvussu er hava fleiri fólk í Norðurjyllandi, sum arbeiða hjá norskum fyritøkum, fingið tilboðið. Stein-Erik Linna, sum stendur fyri arbeiðinum at útvega norskum fyritøkum arbeiðsmegi úr Norðurjyllandi

hevði tekn­inga­r ella viðmerkingar um Óla Jákup, var lagið ringt á hon­um. Skáin sær soleiðis út: Stein­bjørn O. Jac­ob­sen, bjóðar vælkomin Klaksvíkar Hornorkestur spæl­ir nøkur løg. Steinbjørn O. Jacobsen

bygdur fyrst í tríatiárunum á grundina, har átta hús frammanundan stóðu. Húsini vóru Ísaksstova, Við Stein, Dávastova, Í Dali, Hjá Peturi í Gong, Áspustova, Willumstova og Villustova.

avskrivaði kvæði og tættir í, og herav kemur tín framúr vakra hondskrift. Eisini er hetta ein av horna­stein­um undir tínum yrkjara­evnum samantvinnað við, at tú hevur so mætar yrkjarar sum Poul Jóhannes tá

fólkavøkstur – og í øll­um hesum kjakinum er júst út­búgv­ing og útbúgv­ing­ar­stovnar ein horna­stein­ur. Heðin Mortensen, borgarstjóri í høv­uðs­staðnum, legði beint í vað­ið við at vísa á, at næsta

og streym, so tað var ikki altíð líka lætt. Búgvin fórst Porkeningar duga so væl at leggja uttan Stein, Sumbiarstein, soleiðis at teir reka við streyminum vestur eftir og eystur aftur. Teir koma tí ikki [...] Dimmalætting: So myrk hekk tokan yvir hav og landi, tó løgdu allir bátar út frá sandi, tí sunnan Stein ei mundi fiskur tróta, ei var at lata bát sín heima flóta. Á fiskimiði allir bátar lógu, við gleðibrosi

vísir steinurin, sum Hanne reisti á hennara grøv. Ørindið á hesum steini kom seinni at standa á grav­stein­inum hjá Jovinu og Johan. Ein dóttir frá seinnu giftu varð eisini uppkallað eftir Honnu. Men Jovina [...] árini, áðrenn tey fluttu heim í Tróndargøtu í Havn at búgva. Dánjal Jákup starvaðist sum grót- ella stein­­høgg­ari og var við til at byggja Real­­skúlan í 1916. Alith doyð í 1921 og áttu tey ongi børn. Hansina

vórðu undirritaðar, ógildaðar av Kaj Leo, ið helt uppá at ikki ber til at rista politiska arbeiði í stein. Einfaldi veruleikin er hann, at teir flokkar, ið sita á Løgtingið hava í veruleikanum altíð hava

glashúsi, áðrenn man finnist at jaligum nøgdsemiskanningum. Men eg loyvi mær álíkavæl at kasta ein stein í jubilmaskinuna. Tí kanska er fortreytin fyri eydnuni, at vit IKKI eru lukkulig. Norðlýsið vísti