- Leikurin er við at taka form. Leikararnir hava gjørt stór framstig, serliga innanfyri sangin. Eg haldi sjálvur, at tey syngja ordiliga gott, tey eru fyri ein stóran part vald út eftir, at tey duga at

báðir, at tað hevði verið eitt gott hugskot hjá fyritøkum at stuðla starvsfólkunum í at halda seg í form. Tað nýtist ikki at vera renning. Men til lívsstílin hja Henry og Jógvani Páll riggar renning best

parlag. Tí er hóskandi til samanberingar at nevna, at av teimum 25 ES londunum loyva 15 lond onkran form fyri skrásettum parlagi. Av teimum norðurlendsku londunum, sum vit vanliga altíð so errin vilja bólkast

høvuðpínu og ryggpínu, sigur Gunnar í Liða. Fyri at starvsfólkini á Tryggingini skuldu koma í betri form, hevur felagið givið stuðul til limakort í fitness sentri. Eisini hava tey gjørt nakað við roykiforholdini

hjá P.L. Panum frá 1846, einari uppskrift, ið er dømi um flutning úr munnligum formi í skrivligan form, sum samstundis er flutningur millum mál: úr føroyskum í danskt. Floksmonnum á baki er søgnin um [...] hevur føroyska formin “nástrond”, men í staðin fyri henda rætta formin hevur týska týðingin her sama form sum upprunateksturin. Navnið “Ábal” er í týðingini hjá Krenn “Abal”, og tað man vera av óvart, at

seg á ein rættan hátt. Tískil er tað eisini eitt álvarsmál at leggja nakran sum helst undir nakran form fyri "illgrunasama valskipan". Men hinvegin kann sigast, at kann tað ikki undirbyggjast, skuldi hetta

tigi ikki, tá ið Kim sigur: “Personligt føler jeg både som litterat, forfatter og redaktør, og som en form for generationstalerør, at der er en seriøs proces igang ...” Hann skal undir ongum umstøðum útnevna

seg á ein rættan hátt. Tískil er tað eisini eitt álvarsmál at leggja nakran sum helst undir nakran form fyri "illgrunasama valskipan". Men hinvegin kann sigast, at kann tað ikki undirbyggjast, skuldi hetta

samdur í, at rentustuðulin skal avtakast. Hann vísir á, at tú eisini í øðrum londum hevur rentustuðul í form av rentufrádrátti, men munurin har í mun til í Føroyum er, at í Føroyum er talan um eina beinleiðis

lóg­ar­ásetta skyldu til at standa á kristnari grund. Hann er í­móti, at kristindómurin skal vera formlig statsreligión. Og hann ynskir at strika orðingina um kristindómsins serrættindi í upp­skot­inum um