norrønari filologi og lektari emeritus á Fróðskaparsetri Føroya. Eivind granskar føroyskt mál og mentan, serliga staðarnøvn, mállæru, málføri og kvæði. Hann hevur skrivað bøkur og eina ørgrynnu av greinum
hjartaliga tillukku. Tey hava einki við reglugerðir at gera, tey arbeiða trúliga fyri føroyskari mentan, og áttu langtsíðani at fingið ein sjálvstøðugan mentanarprís, sum kundi itið 100 ymisk nøvn t.d
gevur út bókina Bókmentaljós. Bókmentaljós er greinasavn við yrkingum og greinum um bókmentir, mál og mentan. Skrivað hava yrkjarar og bókmentafrøðingar úr øllum Europa og USA, tískil eru summar greinir á enskum
-Bókmentir eru pulsurin í einhvørjari mentan; pulsurin, sum sigur okkum, um mentanin er á lívi ella ikki. Johann Wolfgang Goethe skrivaði, at “afturgongd hjá bókmentum vitnar um afturgongd hjá tjóðini
roynd víðari. Barnabøkurnar eru eisini mennandi. Tær uppala í og við, at tær bera víðari okkara mál, mentan og ikki minst grundleggjandi virði. Fagrar bokmentir og barnabókmentir hava ómetaliga stóran leiklut [...] kend við málið. Gevið teimum nakrar bøkur! Latið tey lesa bókmentir og læra óbeinleiðis um okkara mentan og virði. Og gevið teimum fyri Guds skyld frið og náðir til sjálvi at hugsa tingini ígjøgnum. Tíðin [...] tá ið tey verða stór. Í teimum er løgd gleðin at lesa og hoyra søgur. At lesa er partur av teirra mentan. 2. Fáið børnini til at skriva sjálvi At skriva ger ein betri at lesa. Á sama hátt sum at lesa ger
sum tað kenda og trygga. Eg gangi eftir einum breiðari máli í mínum bókum, har vit eru leys av mentan og búskapi og bindingum til samfelagið, men vil heldur raka hitt einstaka menniskjað. Tí skal
hugsað mær at granska Bíbliuna út í æsir. Hon er tann bókin, sum hevur størsta týdningin fyri okkara mentan og atferð, og tí kemst ikki uttan um hana. Í ongari bók er so nógvur lívsvísdómur savnaður sum í
fortelja eina góða søgu. Báðar bøkurnar seta spurningar við rættiliga rótfestar hugsjónir í okkara mentan og søgu, og hetta haldi eg er spennandi, óansæð um eg eri samd ella ikki við tí, ið verður ført fram
børnunum, gera vit eina íløgu í framtíðina. Rættindini hjá børnunum er hornasteinurin undir einari mentan sum virðir mannarættindini, eisini í framtíðini. Sum onnur menniskju hava børn øll tey rættindi sum
hvat tey vilja hava og ikki hava, og hvørji virði tey hava í lívinum. - Børn taka ikki bara eina mentan til sín, sigur Erika Hayfield, og minnir á, at hon heldur vil tosa um »the prepared child« enn »the
