verið um sáttmálar, sjúkratyrgd, eftirlønarskipanir, inntøkutrygd, tryggingar og onnur viðurskifti. Onkrir av hesum trupulleikum vistu vit ikki vóru til, tá ið eg byrjaði. Men tað skerst heldur ikki burtur

nógvum lutum spældi skilagott og væl skipað, so restaði teimum broddin, sum veruliga kundi hótta B36. Onkrir málmøguleikar komu tó tað, sum eftir var av dystinum, og millum annað kundi Jákup á Borg avgjørt

sær í øllum førum at vera. - Bara at vera við er ein nóg stór uppliving í sjálvum sær, men tá so onkrir kjansir koma, er at fáa sum mest burtur úr teimum. Eg vænti ikki at byrja inni, men fái eg møguleikan

men siga í somu vending, at soleiðis er tað alla staðni. Tá tær vóru lítlar vóru tveir lastbilar og onkrir hýruvognar. Men tær undrast um, at tað síggjast so fáar súkklur. ? Vit súkklaðu meira, haldi eg,

Hansen, sum kom stormandi, men skotið frá honum fór við síðuna av málinum. Onkrir av hesum møguleikunum vóru størri og onkrir smærri, men undir vanligum umstøðum hevði eisini onkur av teimum givið mál [...] við sterku norsku mótstøðuna, ið hevði munin á so at siga øllum økjum og so at siga alla tíðina. Onkrir glottar vóru tó, og serliga fyrrapartin av dystinum royndi NSÍ at seta ígjøgnum við onkrum royndum

rendi á einum bil, sum kom suðureftir. Tað vóru bara teir báðir bilførararnir í bilunum og hóast onkrir snuddir vóru, staðfesti kanningar á Landssjúkrahúsinum, at ongin skaði var hendur, men bilarnir fóru

afturímóti tí, vit missa við ikki at koppseta og tað er ein fortreyt fyri at menna alingina. ?Men um so onkrir aðrir trupulleikar stinga seg upp um nøkur ár, vita vit sjálvsagt aftur.

sum er í hásæti. Hann sigur eisini, at nógvir av bridgespælarunum eru teir somu ár um ár, og at onkrir teirra hava veri við øll árini. Smyril Line letur teimum avsláttur í ferðaseðlunum, og tí eru tað

og summarið er farið at halla. Ikki so nógvir gestir her á Danland í Blokhus sum tað hava verið. Onkrir einstakir føroyingar, týsk-arar, norðmenn, sviar og danir. Tað er friðarligt, men duni frá sjónum

ítróttarligur, og Niklas á Líðarenda hevði tak á. Tá ið hann hevði bríkslað fyri síðstu ferð, høvdu onkrir áskoðarar hjá báðum pørtum hug at illneitast inn á hann. So tað mundi vera á einari leið!