lønarhækkingin kostar, og at tað tí verður óneyðugt at siga fólki upp. Onkur hevur ført fram, at einans 500.000 krónur mangla í komandi ár fyri at kunna halda sama støði sum í ár. Mugu siga 25-30% av starvsfólkinum

galdandi í alingini av laksi og sílum. Í 1990 var samlaða alingin 280 túsund tons, í 1995 var hon 500 túsund tons, og tað verður roknað við, at heimsframleiðslan í 2005 fer at røkka 1,19 milliónum tonsum

tann tanka, at skerja hesar pengar niður í NULL krónur, sum tað jú verður, tá ið ÍSF bara fær tær um 500.000 krónurnar at býta út til øll sersambondini/deildarsambondini og at reka sjálvt ÍSF fyri. Dagliga

avbjóðingar við elbilum. Og tað er tað, sigur Fríðrikur Bláhamar. – Ein elbilur vigar gjarna eini 3-500 kg meira enn ein kolvetnisbilur, og hevur ofta eini 2-300 hk fleiri. Tað gevur aðrar avbjóðingar, tí

ognini. Er gjaldið fyri tóm hús sett til 8.000 kr/ár, fer eingin kommuna at senda pantfútan eftir hesum 500 kr. Tey samvitskufullu gjalda fyri sítt tóma hús, og hini lata vera. Meðan punkt 1-4 kunnu gerast

fleiri enn desember árið fyri. Fleiri menn — men eingin broyting hjá kvinnunum Í desember vóru um 15.500 menn og knapt 14.750 kvinnur í starvsfólkaskaranum. Samanborið við desember árið fyri var næstan eingin

Í 2023 var komið á mál við at talgilda og skráseta alt tilfarið í eldra savninum – tilsamans yvir 500.000 pappírsskjøl, stívliga 30.000 ljóðbond og á leið 13.000 videobond. Kringvarpið upplýsir, at næsta

000 til kolahandilin. Tað varð eisini seinni samtykt ein skamtan av koli, sum gav hvørjum húsarhaldi 500 kg av føroyskum koli um mánaðin um veturin og 350 kg um summarið. Søkt varð i bløðunum eftir manni [...] kola­­søluni gjørdist eisini stjóri á Sælingahellu, sum átti trolaran Havborgina. Í 1950 vóru seld 2.500 tons av koli og virðið var kr. 393.000, men hóast hetta var fíggjarliga úrslitið vánaligt. Skipini [...] koli. Arbeiðslønin var kr. 14.000. Og kr. 2.000 vóru farnar at keypa sekkir fyri. Mín løn var kr. 500 um mánaðin fyri 60 tíma viku. Skatturin var kr. 90. Í 1952 er Sofus Olsen stjóri. Hann helt, at tað

Hjalmar, og tá var tað gott. Onkur skjeyt uppá 1.500 pund, onkur annar tordi at fara uppá 2.000 pund. So segði onkur triði, at vit munnu fara at selja fyri 2.500 pund. Tá svór og bannaði skiparin við, at hetta [...] var eins nógv, sum nógv størri føroysk skip plagdu at selja fyri fyrst undir krígnum. Eg fekk kr. 500 bert fyri hendan túrin, sum vardi einar 3 vikur. Til sammetingar hevði eg forvunnið 900 kr. alt árið

var farin at rósa, og var hann tí ikki fyrsta floks søluvøra. Vit fingu eini 10.500 pund fyri tað, sum varð selt og eini 500 pund, fyri tað sum var sett til viks. Hetta var sjálvsagt eitt stórt vónbrot,